Doodsangst

Gister en eergister al ineens een naar gevoel.. gevoel dat als we vrijdag de echo hebben, dat we horen dat het hartje niet meer klopt of nooit is gaan kloppen.. bang, vooral gister doodsbang.. zag alles weer voorbij gaan en waarom?? Geen idee..
Geen bloed, geen krampen.. gewoon pure angst..
Vandaag gewerkt.. stress gehad, en 4uur was ik klaar.. moe maar goed ik heb weekend, stacey ophalen en wat steken al heel de tijd maar te doen.. stacey opgehaald en terug naar huis, bijna op de snelweg en krijg me een partij enorme steken.. kon amper nog gas geven, heb het echt uitgeschreeuwd van de pijn.. rustig naar huis..
Thuis aangekomen, geplast in de hoop dat dat iets oplevert.. niks, tranen over me wangen, doodsbang dat ik was.. HAP gebeld, die zei dat ik maar langs moest komen omdat die ook hoorde dat het serieus was.. vriend gebeld, is gelijk uit ze werk gekomen.. buurvrouw kon op stacey ff passen, andere buurvrouw mij naar het ziekenhuis gebracht.. wachten en mocht als eerste naar binnen.. alles nagekeken, bloeddruk, temp alles goed.. hij ging gyn bellen of ik kon komen voor echo.. daar was t heel druk, bezig met ingrepen en nog wat spoedpatienten.. nog steeds geen bloed.. 8uur mogen we terug dus gaan nu meteen, is hierachter.. wish me luck.. ik hoop zooo dat het nog goed zit.. nog steeds doods en doodsbang