Update

Hallo meisjes..

hier even een update van mij.. alweer tydje niks geschreven ondanks ik toch best een weekje achter de rug heb.. Ik had vorige x al verteld dat ik zo last had van steken in me buik.. Afgelopen maandag was ik aan t werk en moest tot 10 uur savonds. Zo 9 uur ging k al wat dingetjes afsluiten en liep beneden het kantoor in, en ineens enorme steken in me buik.. dus ben even gaan zitten, en t ging maar niet weg.. t werd steeds erger, tot huilen aan toe.. collega kwam binnen en zei meteen dak een dokter moest bellen, dat dit niet normaal was..
Ik had al de rest ook veel last gehad, maar dit was niet meer te houden, dus ik de spoed lijn gebeld van de verloskundige.. kreeg dus een verloskundige aan de tel en zei vertelde mij dat ik naar huis moest gaan en een warme douche moest nemen, vooral op de plek waar k zoveel pyn had.. en ook een warme kruik en naar me bed moest gaan.. en even me rust nemen, maar goed ik gedaan.. en volgende ochtend nog veel last en ze had gezegd als je nog last heb, bel weer even.

Uiteindelijk sochtends vroeg alweer gebeld (tijdens kantoor).. ze stuurde me door naar t ziekenhuis, kon gelijk komen.. eenmaal daar aan gekomen, moesten we dus nog 2 uur wachten, maar me vriend moest ook gaan werken.. we hadden niet verwacht dat t zolang zou duren, dus die kon er alsnog niet bij zijn.. (net een nieuwe baan).. nja goed uiteindelijk ben k nog beroerder teruggekomen uit t ziekenhuis dan ervoor.. echo zag er goed uit, maar kindje lag erg dicht tegen buikwand aan waardoor ze weinig konden zien.. t werd een inwendige echo, alleen deed t dit x dus gewoon pijn.. ze moest ook even voelen, wat ook veel pyn deed.. dus voelde me nie prettig erna, en was niks wijzer geworden.
Was woe en do ook nog thuis gebleven omdat k donderdag weer een afspr bij de verloskundige had, die moest k ook door laten gaan van t ziekenhuis.. eindelijk een normale afspraak.. bloeddruk/bloed enz werd gecontroleerd.. urine, en alles was goed!
Echo gezien en dit x lag het allemaal een stuk beter als dinsdag.. en zagen duidelijk hoe het lag, en zelfs al een armpje wat duidelijk te zien was.. vanaf dit moment voelde k me eindelijk weer in de zevende hemel.. kwist weer waarvoor ik het allemaal deed, en ondanks de 2 echo's ervoor.. was dit toch wel de bijzondere, aangezien t nu allemaal wat duidelijker was en ze de tyd er nu voor had.

Ik heb al een aardig lang verhaal.. mr wil toch nog even vertellen.. we werden voorgesteld aan de keus of we nekplooimeting en een 20 wkn echo wouden doen.. nja 20 wkn sowieso maar de nekplooimeting wist k nog niet.. al hoewel, toen bart en ik begonnen met kindjes.. hebben we het erover gehad, en hebben we besloten dat we dat willen weten.. de kans is minimaal voor ons, omdat ik erg jong ben en hy ook en omdat we alle2 kerngezond zijn.. maar we hebben aangegeven dat als we er in een vroeg stadium zouden achterkomen dat het een kindje is met syndroom van down, dat we het waarschijnlijk weg laten halen.. puur omdat wy vinden dat zown kindje nooit alles uit de wereld kan halen zoals een ander kindje dat wel kan.. nooit helemaal alleen voor zichzelf kan zorgen. en als er een 2e gezond kindje kom, die hoe erg je ook je best doet.. minder aandacht krijg, of juist meer positieve aandacht van de buitenwereld.. + wij denken dat we het zelf niet aankunnen.. en begrijp me niet verkeerd.. ik heb helemaal niks tegen die kinderen en ik vind het ook supergoed als ouders zeggen.. wy willen dat wel als t zo is.. maar ik denk dat wy het zelf niet aankunnen.
Maar goed.. we gaan er niet vanuit, en ook al zouden we erachter komen, weet ik niet eens of ik het wel weg kan laten halen hoor.. maar wie van jullie heeft of gaat nog meer zown nekplooimeting doen..

Dit was ik weer eventjes.. kga zo even naar een goede vriendin die gister een prachting sinterklaas cadeau heeft gekregen.. namelijk de geboorte van haar dochtertje.. kiomi lynn heet ze..

Zwangere meiden.. genietse
niet zwangere succes !!