Pretecho 29 weken

Hallo moeders en aanstaande moeders,

Gisteren avond hebben we een pret echo laten maken omdat we te horen hebben gekregen dat het mooiste beeld tussen week 27 en 30 opgenomen kan worden. nou eenmaal daar kreeg ik te horen dat het niet zo is en dat het in week 25 het beste zou zijn, maar ja we gaan proberen iets moois van maken. :-(

Het eerste wat op beeld kwam is een groot baby hihihihi en ik dacht he??? is dat nou mijn baby of hoe zit dat? en ja dat is u baby mevrouw. gelijk naar 3d 4d gezet en ik zag gelijk dat mooie gezicht met dikke wangetjes en het eerste wat in me hooft kwam is Yes ze is beetje mollig en straks kan ik veel kusjes geven op dat mooie dikke wangetjes en dat zei ik ook hard op en de verloskundige moest wel lachen, hahahaha.

Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik heel lang en stil zat te kijken naar me kleine wonder van OOOOHHH dus zij leeft in me buik en zo zit ze er nu uit en met deze voetjes schopt ze mij de hele tijd enz.... ik zal over alles te diep te denken, maar wat ik raar vond is dat ik haar vreemd vond. ik was erg blij haar te zien, maar alles gaf zo'n vreemd gevoel. misschien omdat haar gezicht is veranderd dan de laatste keer op de 20 weken echo, ze had veel van mij haar neus, mond en de ronding van haar gezicht was ook van mij, maar nu zag ze er heel anders uit. Haar neus vond ik erg groot en dat vond ik minder leuk. mijn man, zijn familie hebben erg groot en lelijke neuzen, mijn familie ook wel hoor, ik gelukkig niet ben de enige van allemaal met het kleinste neus en dat had ik mijn dochter ook gegunt want groot en lelijk zou niet zo leuk zijn. en haar mond zag er ook beetje raar uit. hahahahaha ja jullie vinden zeker erg raar dat ik zo praat over me eigen kind, maar dat is ook wat ik echt voelde. verder was ik erg gerustgesteld over haar gezondheid, ze zag er goed uit. ze was aan het slapen, we konden haar zien gapen eventjes ogies open gedaan en daarna weer als een blok slapen en kregen haar daarna echt niet wakker ondanks ik stond te springen en te rommelen met me buik ze wou het echt niet, wel pakte ze de navelstreng vast naast haar gezicht met haar mooie kleine schattige handtjes die ik zo graag wil kussen en dat was het voor haar. later in de avond was ze wel wakker en ik dacht ja hoor nu pas he???

Ik kijk steeds naar de cd-rom met haar filmpje en zit steeds erg stil te kijken naar wat in me buik groeit.

Ik verheug me heel erg om haar in het echt te zien en om vast te houden, kusjes geven knuffelen en haar lekkere geur ruiken en zoveel liefde geven. pffff wanneer komt Januarie nou? het lijkt zo erg lang duren en dat de tijd niet meer loopt.

Ik heb tussendoor haar kleertjes gewassen, moet nog even strijken en weer terug doen in de kast, maar ben erg moe en voel me zo zwaar als een olifant, maar goed dat komt nog wel.

Dat was het dan over de echo.

Verder over mij, gaat alles nog oke, ik werk natuurlijk weer halve dagen en vind het genoeg zo want ik lig rond 2 uur als een lijk op de bank dood moe. rustige omgeving op me werk, geen praatjes voor me neus en geen stress allemaal. 15/12 ga ik met verlof en kijk wel uit tot die tijd want ik heb het echt nodig.

Ik was altijd al zwak qwa lichaamsbouw en weerstand, heb altijd klachten gehad sinds ik kind was en tot nu toe dus normaal al die dingen die ik nu heb, me moeder zegt altijd wees blij dat je tot nu toe kan staan en lopen en normaal eten vanwege mijn gronische maagklachten en rug klachten die ik al heel lang geleden heb echt al jaren dus ik ben tevreden met alles. mijn depressie wordt ook steeds minder heb ik het gevoel, gelukkig.

Lang verhaal he? nou dat was ht dan over ons.

kusjesssssssssssssssssssssssss.