Julia is geboren

Om 21.59 uur was het dan eindelijk zover en zag Julia het eerste levenslicht. Uiteindelijk was het nog een hele zware bevalling geworden. De ontsluiting vorderde niet en de weeenopwekkers werden alleen maar hoger en hoger gezet. Ik kon de weeen de laatste uren ook niet meer opvangen en de pijn was bijna ondraaglijk terwijl ik een ontzettende hoge pijngrens heb. Bij 8 cm kreeg ik persdrang, die ik 3 weeen heb moeten wegzuchten, bij de 4e ging dat echt niet meer en mocht ik gelukkig zachtjes meepersen. Nou ja zachtjes, je krijgt zo'n oerdrang wat je niet tegen kan houden dat zachtjes er niet bij zat. Toen het hoofdje stond was dat wel erg gevoelig en toen haar hoofdje er eenmaal uit was zat de navelstreng heel strak om haar nekje, die kregen ze niet om haar bolletje heen dus die moest snel doorgeknipt worden. Haar schouderpartij zat ook vast dus die moest ook heel rustig weggezucht worden maar nadat dat los was kon ik haar zelf aanpakken en op mijn borst leggen. Zo heerlijk dat warme lijfje tegen me aan. 

Op de verloskamers was het erg druk dus de verloskundige moest gelijk weg, ze kon dus niet wachten op de placenta die nog moest komen. Uiteindelijk heb ik die 3 kwartier moeten wegzuchten omdat ik hem er niet uit mocht persen omdat de verpleegkundige alleen bij me was. Zou hij niet compleet geboren worden zou ik een grote bloeding krijgen en er was dan niemand die kon ingrijpen omdat de verloskundige bezig was. Nou ik kan je zeggen die buikkrampen/ weeen zijn echt verschrikkelijk. Mijn buik deed zo'n pijn dat ik Julia er ook haast niet op kon verdragen. En de verpleegkundige moest steeds wel voelen of mijn buik nog wel hard was en samentrok. Maar goed na 3 kwartier kwam de verloskundige terug en kon ik hem in 1x eruit persen. Wat een opluchting was dat zeg, de pijn was ook gelijk weg. Nu was ook het moment daar dat mijn kinderen mochten binnen komen en de oudste mocht de navelstreng verder afknippen. Hij wilde dat zo graag doen dat dat uiteraard mocht.

Helaas kwam ik er niet zonder kleerscheuren vanaf en heb behoorlijk wat hechtingen, maar dat gaat ook wel weer over. Vooralsnog is het gewoon heerlijk genieten nu van mijn kleine prinsesje. Grote broer en zus zijn ook bere trots en kunnen hun ogen niet van haar afhouden, net als hun mama. We zijn gewoon verliefd op dit grote wereldwonder.