Vanmorgen toch maar de stoute schoenen aangetrokken en mijn leidinggevende verteld dat ik mijn avonddiensten ( in de zorg ) niet meer trek. Ik zag er al zo tegenop om te moeten werken morgen en overmorgen omdat ik al weet hoe het gaat verlopen. Continue harde buiken en weinig beweging voelen van de kleine. Ik loop me namelijk de schompes in de avond om alle bewoners naar bed te brengen, overal steunkousen uit te trekken etc etc. Volgende week ben ik 30 weken en het wordt me gewoon te zwaar.
Helaas wilt ze het maar niet begrijpen, ze zegt al een paar weken tegen me, nou dan neem je maar maar pauzes en ga je zitten tussendoor want het werk is helemaal niet zwaar. Dat laatste klopt ook nu inderdaad, maar het zware werk is niet het gene waar ik last van heb maar het vele lopen. Het lopen zorgt ervoor dat ik steeds harde buiken heb. Ik heb wel eens een stappenteller bij me gedragen en het zijn zo'n 5000 stappen op een avonddienst nou dat zijn echt wel een paar kilometer. En dan hebben we het maar over 4 avonden werken nog tot aan mijn vakantie en dan verlof. Dus niet dat ze ik weet niet hoeveel avonden moet oplossen van me.
Dus vanmorgen vroeg om half 9 hing ik aan de telefoon, ze nam ten eerste al chagrijnig op, en toen ik zei dat ik me avonden niet meer ging trekken was het eerste wat ze zei, nou daar snap ik echt helemaal niks van. Waarom kan je geen avonden werken en wel nachten, belachelijk!!! Ik heb haar al 30x uitgelegd afgelopen weken wat me de nek om doet ( dat vele lopen dus ) maar ze wilt het gewoon niet snappen. Ze laat mij nu met een klote gevoel zitten terwijl ik mijn best doe om zo lang mogelijk door te werken. Mijn nachtdiensten blijf ik ook gewoon doorwerken tot mijn verlof terwijl meerder collega's al tussen de 15e en 20e week gestopt zijn en dan ook nog eens heel vaak in de eerste 3 maanden hebben ziek gemeld omdat ze zo misselijk zijn of moe waren. Ben ik tot nu toe de enige van iedereen die zo lang doorwerkt en krijg ik dat gezeik. Lekker stank voor dank dus. Ik moet het maar naast me neer leggen maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.
reacties (0)