Bevallingsverhaal V.ienna

20 april was ik uitgerekend van onze 2e dochter. De geboorte van onze eerste dochter was op een natuurlijke manier gegaan, wel lag ze met haar schouder vast en had de gynecoloog gezegd dat als een volgende baby zou komen en deze zwaarder zou zijn dan 3,5 kilo dan met 38 wk inleiden.
Nu hadden we met 34 weken een groeiecho gehad en de schatting was een kleine baby rond de 3,3 kilo. Dus geen probleem de verloskundigen konden de bevalling zelf doen en we konden rustig afwachten. Week 40 bereikt en geen enkel teken dat de bevalling zou beginnen.
Ik werd maar angstiger en angstiger of de baby er nog wel door zou passen. Dit tijdens het bezoek in week 38 en week 39 aan de verloskundige aangegeven.
Helaas werd dit volkomen genegeerd. Bezoek week 40 en 3 dagen was ik er klaar mee, dus kreeg ik een verwijzing naar de gynecoloog voor een inleiding.
De afspraak bij de gynecoloog was met 40 weken en 5 dagen. Wij melden ons s'ochtends om 11 uur; de assistente deed de controle bloeddruk, echo en inwendig onderzoek. Ze zei als je al ontsluiting hebt dan ga ik je gelijk strippen. Alles was in orde, 2 cm ontsluiting en gestript. Daarna het gesprek, het was op een vrijdag vlak voor het weekend en koningsdag, dus als er iets zou gaan gebeuren dan pas maandag 28 april. Ze luisterde naar mijn verhaal en nam het verslag van de vorige bevalling door en ging naar de gynecoloog om het te bespreken. Wij moesten 'even' wachten, na ruim 20 minuten kwam ze terug.

Ze zei: ik had jullie hier veel eerder moeten zien. De verloskundige had jullie eerder moeten doorsturen, we weten niet hoe groot de baby nu is en de kans op complicaties zijn aanwezig met blijvend letsel voor de baby. Het is nu de keus aan jou, of maandag een inleiding welke we laagdrempelig inzetten of een keizersnede. Ik stuur jullie nu naar beneden en zie jullie met 30 min hier terug met jullie keuze. Dat was schrikken!!! Een keizersnede?? Neee dat had ik nooit gewild!! Maar ja blijvend letsel aan me baby is ook niet niks, en wat als ik een halve bevalling erop heb en alsnog een keizersnede moet? Uiteindelijk toch gekozen voor een keizersnede. Alle gesprekken gehad en  3 uren later liepen we weer het ziekenhuis uit.

Lekker naar huis, verwerken dat het een keizersnede gaat worden, nadat ik me 9 maanden had voorbereid op een natuurlijke bevalling. Smiddags verloor ik me slijmprop, had het gevoel dat ze vannacht wel eens zou gaan komen!! Het was koningsnacht en vriend had best zin om de stad in te gaan, ik zei doe maar niet want ze komt vannacht. Rond 8 uur kwamen de weeen maar ze zette niet door. Dus om 12 uur maar op bed gegaan. Om 4 uur schrok ik wakker van de heftige weeen, ze hielden nu wel aan.
Dus op naar het ziekenhuis. Daar waren we om 6 uur, het werd een spoedkeizersnede. Het team was al bezig met een andere keizersnede dus er moest een 2e team werden opgeroepen. Uiteindelijk lag ik om 7 uur op de ok en zat ik 3 uren in de weeen. Ik dacht alleen maar kom maar op met die ruggenprik nu heb ik weeen terwijl t helemaal niet hoeft!! Nou daar kwam de ruggenprik, maar helaas hij werkte niet snel genoeg in. De weeen waren zo heftig dat ze bang waren dat ik alsnog natuurlijk ging bevallen dus hebben ze mij in slaap gebracht. 1,5 uur later werd ik wakker.. ik wist dat ik was bevallen.. maar waar was me kind?! Het is zo;n gekke ervaring.. na 15 min kwam me vriend en V.ienna. In kleren en al.. gelukkig is alles goed gegaan en is ze gezond ter wereld gekomen! Dat is het allerbelangrijkste, nu nog een plekje geven dat ik de geboorte van mijn 2e dochter niet heb mogen meemaken...