Echt dankjewel dames.. vervolg angsten

hey dames.. echt waar dankjewel voor al jullie berichtjes en reacies op mijn blogs... het helpt me echt veel.

ben vandaag naar het ziekenhuis geweest want ik wil toch nog een afspraak met de gyn om de operatie door te spreken en voor te leggen dan ik zon angst heb. De gyn had mij de opdracht gegeven al van te voren om alles op internet op te zoeken over de diagnostisch laprascopie. en dat heb ik gedaan. ook de ervaringen van de vrouwen die deze operatie hebben ondergaan. Zit zeker een week herstel op bij 80 % van de vrouwen. maar wat me meer zorgen baart is dat bij de vrouwen die iets verkleefd hebben het meteen weggehaald word.. of een hele eierstok en dat soort verhalen. dus vandaar dat ik maar een gesprek nog wou met de gyn.. want er wordt niks weggehaald zonder mijn overleg. dan maar 2 keer opereren. maar ik wil niet wakker worden met het verslag jah mevrouw we hebben 1 eierstok weggehaald terwijl er wel eitjes in rijpen en evt voor ivf nodig zijn. want wat weg is kan niet terug gezet worden.

wat vooral nu aan me vreet is dat niemand mij lijkt te begrijpen. jaaah zeker jullie wel... maar mijn familie .. vrienden .. ze snappen het niet ... ze blijven zeggen maar je hebt al een kindje daar moet je blij mee zijn..

jaaah natuurlijk ben ik daar super blij mee ... maar je kan het niet vergelijken .. het is en blijft een kinderwens.. of je er nu 1 of 6 hebt.. en ik ben verdomme 20.. en nu al dat ik zon moeite heb met zwanger worden. heeft niks met leeftijd te maken dat weet ik .. maar jah het schiet wel door je hoofd.. ik ben gezond.. doe niks verkeerd in het leven .. jah ik rook soms.. maar ben nu ook al gestopt sinds een maand.. zou de kansen dan toch alleen moeten verbeteren.. ik drink niet meer.. ( niet dat ik alcohollist was.. maar op feestje of op stap wel ..) eet gezond.. (deed ik zowiezo maar nu meer) (al moet ik zeggen nu door de stress ben ik wel een beetje een snoepkont geworden .. een hartige eter.) maar ik doe me best..

het is iedere maand die hoop weer.. jah wel of niet ... lichaam die je gedeeltelijk voor de gek houdt.. want jah symptonen van zwanger zijn en ongi worden is bijna hetzelfde.. grr lekker handig.. maar nog steeds wordt je dan niet zwanger.. en zeker nu ik de schuld ook niet op jerry kan afschuiven (niet dat ik dat echt deed maar in me hoofd soms wel) van je zaad is niet goed.. neeeee het ligt bij mij...

en mensen snappen me gewoon niet .. niet dat ik bang ben voor de narcose en al helemaal niet dat ik bang ben voor die verklevingen of endometriose en al die andere dingen die je daar kan hebben ...

en ik heb gewoon zwaar het gevoel dat ik het heb! waarom .. omdat ik dit al vanaf het begin riep tegen jerry .. die zei tegen mij ga nou naar de dokter.. het is niet normaal dat je zon pijn hebt de hele maand door.. en dat je niet zwanger raakt.. ga naar de dokter.. maar ik stelde het steeds uit .. waarom ... PRECIES om de reden wat ik meteen op me bord kreeg.. ik was bang dat ik iets te horen kreeg wat ik niet wil horen of wil weten... en jah hoor de eerste keer dat ik ging ... PAP3A.. stukje weg moeten snijden ....van me baarmoedermond .. ook zenuwachtig as hell .. en verdoving deed pokke zeer... en echt pijn ... en dames die verdoving gaat in je baarmoeder mond .... auww!!

en nu dit .. operatie .. ik durf niet onder narcose.. met de angst dat ik niet wakker wordt... ik heb dan geen controle.. snap je .. dat vind ik eng...

maar niemand begrijpt dat ...niemand weet hoe het is.. om een jaar te proberen en niet zwanger te raken ..teminste van mijn familie en vrienden ... kijk en jerry treurt en scheld met me mee als we een test doen en het resultaat is negatief.. maar die is er weer net wat sneller overheen.. met hem is niks mis ... en dat heeft die van het begin af aan ook gelooft en daar had die gelijk in ...

jerry probeerd zich in te leven ..zo ver als mannen dat kunnen .. maar dat kunnen ze niet 100%.. en dan is het ook nog moeilijk om te zien dat mijn nichtje met wie ik veel omga .. 31 weken zwanger is... mijn stiefzus is nu 21 weken zwanger .. en mijn stiefbroer zn vriendin is nu 39 weken zwanger... fijn .. jullie wel en ik niet .... begrijp me niet verkeerd .. ik gun het iedereen.. allemaal.. ook jullie.. maar dan lijkt de wereld zoo oneerlijk...

en je kan het ze niet zeggen .. want je wilt ze geen slecht gevoel geven ... maar hun weten ook niet wat er in je omgaat als je hun met hun dikke buik ziet.. hoe jaloers en blij eigenlijk tegelijkertijd kan zijn voor hun en op hun ..echos die onder je neus worden gedrukt .. vragen wil je bij de bevalling zijn ... jaa allemaal .. heel leuk .. en graag dat ik het wil doen ook en dat ik de echos wil zien .. maar tegelijkertijd .. breekt er wat in je hart.. een stukje dat je mist... liefde die je over hebt en aan een kindje wil geven .. aan jou aankomende kindje.. die er niet is... die maar niet wil komen ..waar je maar niet zwanger van kan raken...

hoe breng je dat iemand aan zn verstand... dat gaat niet ... behalve als diegene door hetzelfde heen is gegaan .en dan nog is de ene er nuchterder in als de andere... maar ik niet ... ik ben een weegschaal ... ik weeg alles met elkaar af en blijf altijd verbaasd als mensen me niet begrijpen terwijl ze het gewoon weg niet kunnen ... doet me pijn... en ik neem het ze niet kwalijk .. maar ik ben iemand die het vaak over dezelfde dingen wel 100x met iemand bespreekt.. en me twijfels en angsten voorleg.. maar mensen worden moe van mij en zien niet dat ik het nodig heb ...

en sommige zeggen jah zoek dan alles op op de laptop.. dan weet je toch alles.... jaaa klopt.. maar mijn laptop kan mij niet knuffelen als ik huil.. of iets zie waar ik bang van wordt.. en kan me alleen infomatief helpen maar niet met mijn emoties.. hij praat niet terug... helemaal niks ...

sommige zeggen huil er niet over toon je zwakte niet ... niemand kan je plaats innemen voor je .. nee klopt ... niemand kan dat .. maar is het zo moeilijk om te vragen naar een luisterend oor?? iemand die me niet zegt jah maar je hebt er al een .... of komt allemaal wel goed.. jah weet ik ook wel .. maar nu geloof ik er ff niet in ...of weet ik niet hoe ik die GOED moet zien ...

en nee ik wil niet dat mensen medelijden met me hebben .. ik wil dat er mensen voor me zijn .. en ondertussen dat ik me druk moet maken over de operatie en informatie moet verzamelen .. zijn er andere mensen waar ik me zorgen om moet maken .. ipv de operatie ... zoals jerry .. die doet zn inburgering en die moet maar eerst nog kijken of die vrij kan krijgen daarvan om mij bij te staan bij de operatie ... mijn moeder en mijn vader zijn gescheiden.. en kunnen elkaar niet luchten of zien, en ik heb sinds een 3 maanden weer contact met mijn vader en hij wil me graag komen bezoeken in het ziekenhuis.. maar mijn moeder komt ook met me dochter om mij te bezoeken en als die elkaar zien .. wordt mijn moeder boos dan zal ze zeggen dat ik haar erin heb geluisd. en zal ze zo boos worden dat ze of maura meteen meeneemt.. of haar achterlaat .. en ik lig daar dan en kan niks ... moet ik gaan kiezen dan .. ik kan haar ook niet zeggen jah hij komt want dan komt ze gewoonweg niet. en dan zie ik maura dus niet als ik wakker wordt... jerry heeft al gezegd ik neem maura wel dan kan ze dat niet doen en als ze dan weggaat omdat je vader er is .. jah dat is dan haar verlies .. maar ik hoef me hier niet druk om te maken.. ik moet me op me eigen richten ... maar toch gooien ze me dingen voor de voeten wat me meer stress geeft.. niet opzettelijk .. maar als me vader ff slim nadenkt weet hij ook dat me moeder zo is.. en wat voor stress me dat geeft.. ik kan er ook niks van tegen me moeder zeggen

want die gaat dan dreigen van jah als hij komt pas ik niet op maura... dan heb ik dat probleem weer.

ik wordt er zo moe van .. ik ben letterlijk op .. alsof dit al niet genoeg energie van me vreet.... komt dat er allemaal ook nog bij .. en dan die klote jobcoach die me achter me vodden aanzit terwijl ik nu al helemaal geen energie heb om te solliciteren .. wat ik wel gedaan heb .. heb dr een vriendelijke mail gestuurd en gezegd wat er aan de hand is .. maar nog geen reactie terug.. fijn dan dankjewel voor je medeleven ...

zo heb ik nog alleen bb wat me dan nog een beetje opvrolijkt en zie dat ik niet de enige ben ..helaas.... ik wou dat ik de enige was aan de ene kant zodat jullie die hier ook last van hebben .. er geen last van hadden.. en met opvrolijken bedoel ik de lieve berichtjes die ik krijg en niet dat ik happy ben dat jullie het ook hebben .. ik zou dit niemand wensen .. zelfs neit mijn grootste vijand.. ik zie nu wat het met een mens kan doen .. gevoelige mensen of ongevoelige mensen .. dit is een grote levensles.. met veel teleurstellingen en tranen .. en slapeloze nachten .. om jullie up to date te houden voel me net een kruising tussen dracula en een wandelend lijk.... geen idee hoe die zich voelen maar denk dat ik er dicht bij in de buurt kom.

nou dit was het ff voor nu .. ga lekker surfen op bb en de tijd doden ... nog 10 dagen ....