Laatste loodjes.......En wat voor loodjes!!!!

De tijd schiet behoorlijk op, maar ik wordt met de dag verdrietiger en vermoeider.

A.s. zaterdag zijn we aangekomen op week 37 van de zwangerschap, en ik ben het zoooo vreselijk beu!! Dat hele zwanger zijn ben ik zat. Overal heb ik pijn,

  • Mijn rug
  • Mijn vingers/handen
  • Mijn enkels
  • Mijn onderbuik
  • Mijn bekken
  • Mijn liezen

En alsof dat allemaal nog niet genoeg is.......heb ik ook al 6 weken niet fatsoenlijk geslapen!! Elke dag die ik weer wakker wordt wil ik alleen maar de hele dag in bed doorbrengen.....maar helaas gaat dat niet ivm het huishouden en de zorg voor mijn man natuurlijk.........in de zin van:

  • Wassen
  • Koken
  • Huishouding in het algemeen.

Het geeft niet dat het allemaal gedaan moet worden maar met al die pijn en die vermoeidheid valt het niet mee. Nou doet hij veel voor mij hoor......de lieverd!!! Maar met een hoogzwangere,oververmoeide vrouw met nesteldrang enz valt het ook voor hem allemaal niet mee. Ik kan elke dag wel mijn ogen uit mijn kop huilen......(zijn dat nou die kraamtranen?) Gewoon omdat ik me zoooo vreselijk machteloos voel naar mijn man en de rest van mijn dierbaren. Met de kleine is gelukkig gewoon alles goed, hij groeit naar behoren, schopt en beweegt veel, en dat maakt me bij vlagen dan weer vreselijk gelukkig. Maar ik leef elke dag meer toe naar het moment dat ik mijn buik weer kwijt ben, en ik ons wondertje lekker vast kan houden. Gewoon weer in mijn normale alledaagse ritme kan gaan leven (met de nodige aanpassingen natuurlijk omtrent de kleine). Misschien een beetje last van de welbekende "einde in zicht gevoelens" ofzow.........Gelukkig is mijn man heel begripvol en probeert hij te helpen en te troosten waar nodig, en dat is me veel waard.

Ik hoop daarom ook echt dat ons kleintje mama gaat ontzien en snel ter wereld wil komen, al mag ik dat misschien niet zo zeggen. Want al weken met voorweeen lopen en geen slaap wordt geen mens gelukkiger toch??

Zo.........dat was mijn dwarszittende gal wat even gespuwd moest worden. A.s maandag 15 feb gaat de cerclage eraf en van mij mag hij zich dan aankondigen. Ik hou jullie natuurlijk op de hoogte. En tips van jullie omtrent mijn momentjes van verdriet enzo zijn natuurlijk welkom.

Veel liefs van mij

351 x gelezen, 0

reacties (0)


  • sonneponnetje

    Ow Christa. Dit is zooooooooooooooooooooo herkenbaar meid. Ik ben al die pijn ook zo zat. Ben nog wel helemaal verliefd op mijn buik.Je zal je buikje nog gaan missen straks, maar de pijn absoluut niet. Die tranen zijn ook de normaalste zaak van de wereld. Kom op meid nog effies en dan ben je er doorheen en heb je een pracht van een zoon.

    Dikke kus,

    Sonja

  • lijntje84

    heey meid
    ja ik kan me voorstellen dat jij het echt helemaal hebt gehad !! pffff
    ik ben precies even ver, hoewel ik het lang niet zo erg heb als jij, heb ik het ook echt gehad! van mij mogen ze zaterdag geboren worden haha
    heel veel succes met de laatste loodjes!!!
    xxx marjolein

  • cristalmoontje

    Het is heel begrijpelijk wat je nu voelt. Misschien moet je toch proberen om het heel rustig aan te doen en heel veel te rusten. Laat het huishouden voor wat het is, trek het je allemaal niet aan :o) maar ik weet maar al te goed dat dat makkelijker gezegd dan gedaan is :o) Heel veel succes maandag met het verwijderen van de cerclage, hopelijk beslist je kleine mannetje dan snel om te komen :o) maar het blijft onvoorspelbaar en afwachten. Ik wacht vol spanning met jou mee! Liefs kathleen