eindelijk zijn we daar dan , het doorslapen, en wat heerlijk, mijn geluk kan niet op, het leek aardig bergafwaarts te gaan met me, en het leek eindeloos die negatieve spiraal, geen lichtpuntje meer te kunnen zien, niet kunnen genieten, alleen maar huilen, ik had er geen zin meer in, ik had geen idee, dat extreme moeheid zover met je kan gaan! 5 maanden lang geen enkele nacht door kunnen slapen, hooguit 4/5 uur per nacht, het leek eindeloos, maar we zijn er!!! eerst de laatste flesjes een poos op 23:00 gehouden en zowaar sliep ze door tot 5 a 6 uur, ik was al blij, toen tot 8 uur sochtends, ik was weer mens.....en sinds gisteravond voor t eerst de laatste fles om 19:00 uur gegeven, ik was supernerveus, je bent zo bang dat het weer in het oude patroon valt, en ze sliep door tot 7 uur! vanavond 2e poging, ik heb een backupflesje voor snachts achter de hand, just incase....maar ik hoop dat ze het nu wel te pakken heeft ik denk van wel.mijn wereld heeft weer kleur, en wat geniet ik van haar...langaam ebt het gevoel al weer weg nooit meer een baby te willen
reacties (0)