Dromen en werkelijkheid

Zo kan ik me nog zo goed herinneren dat ik veel met mijn allerliefste M.... veel ging zwemmen, shoppen en lunchen. We alles bespraken. We ontzettend veel plezier hebben gehad. Onze angsten deelden. We er samen vanuit gingen dat we een keizersnede zouden hebben of een totaal ruptuur. We fataseerden over hoe het allemaal zou gaan lopen. Hoe onze mannen erop zouden reageren. En wat wel en wat allemaal juist niet. Hoe lekker het zou zijn om zo'n klein kindje te hebben. Het heerlijk zou zijn om daar voor te zorgen. Aan te kleden eten te geven en op te zien groeien.

Ook heb ik dagen door de winkeltjes gestiefeld. Kijken naar wat er allemaal te koop was. Ieder centje die ik overhad ging op aan spulletjes en kleertjes voor Uk. Alleen vond ik het zo lastig. Ik wist niet of Uk een meisje of een jongetje zou zijn. Zo heb ik wel 100 keer een lijstje gemaakt met spullen die je volgens de kenners allemaal nodig zou hebben. En als je dan op internet gaat kijken wordt je helemaal gek. De een wilde dat je 20 hydrofiele luiers in huis had en de andere wilde er maar 10. Nou ik heb er 30 gekocht zodat ik zeker te weten genoeg had. Zo ook met maten kleertjes. Wat was nou wijs. Wat was het juiste. Zo had je van alles nodig. Zeep, zinkzalf, sudocreme, brosteltje en kammetje, nagelsetje, luiseremmer etc etc.

Ook werd door vele van ons het kraampakket met veel afschuw aangenomen. Jeetje wat een enge dingen allemaal. Wat een spullen. Moeten die grote lappen echt tussen mijn benen? En waarom gaan we nu al aan de alcohol? Dat mag toch pas vanaf 16 jaar?

Maar goed. Ik zal ik niet zijn als ik zorgde dat ik ook alles in huis had. Zo werd in een van onze vele zwempartijen ook keurig de lijstjes door besproken want ook M.... had weer andere lijstjes gevonden. Zij had maar 5 hydrofiele luiers nodig.

Ik fantaseerde hoe het zou voelen om met een wandelwagen te lopen (de mijne is veilig op zolder gezet bij aankomst zodat niet de banden al versleten zouden zijn voordat Uk geboren zou zijn). Hoe ik samen met mijn kindje zou gaan winkelen. Zou gaan zwemmen. Samen koekjes bakken. Samen op vakantie en dan heerlijk samen brood halen in de ochtend als papa nog lekker lag te snurken. Zo ons momentje. Maar ook hoe het zou zijn om in de nacht mijn heerlijke bed uit te moeten. We iedere keer als we weg wilden een oppas zouden moeten regelen. En deze dromen waren allemaal met mijn dochter. Ik wilde heel graag een dochter. Waarom kan ik niet vertellen maar ik wilde een grietje. Een meisje lekker opstandig. Maar wel met leuke lieve kleertjes. En haartjes voor staartjes. Ook die speldjes had ik namelijk al stiekum in huis.

Maar alles is zo anders!! Alles is zo anders dan dat ik me had in kunnen denken. Het is allemaal veel intenser. Ik kreeg mijn meisje. Wat geweldig. Ik had mijn dochter. En waar kam die gigantische liefde ineens vandaan? Ik hou al een hele lange tijd enorm veel van mijn mannetje. Ik krijg dan ook nog steeds kriebeltjes in mijn buik als ik aan hem denk (soms is dat ook wel buikpijn hoor). Maar deze liefde is zo veel anders. Deze liefde is zo puur!!! Ik kon dan ook niet wachten om te gaan zwemmen. Om te zorgen dat ik weer kon lopen om te winkelen. Om samen met mijn meis op vakantie te gaan. Om samen te knuffelen. Om samen te zingen. Om samen te klappen. Te kletsen. Om samen boodschappen te doen. Om samen te slapen. Om samen de was te doen. Haar in bad te doen. Voor haar te koken. Haar leuk aan te kleden. Gewoon samen te leven. Ik vind het dan ook geweldig om te zien hoe mijn mannetje samen met zijn dochter speelt en knuffelt.

Alles is me eigenlijk giga meegevallen. Het gaat allemaal makkelijker dan ik dacht. En dat door een diep intens gevoel. Ik denk dat dan ook echt het moedergevoel is.

Er is alleen 1 ding wat me echt giga tegen is gevallen.

Zo heb ik volgens het lijstje een borstelsetje gekocht. Keurig met een borsteltje en een kammetje. Alleen heeft mijn oerHollandse dame gewoon nauwelijks haar op haar hoofd. Het begon met een mislukt waterpermanent die na een aantal weken met een van die hydrofiele luiers in de wasmachine verdwenen. Er zijn nu zulke dunne uberblonde haartjes voro teruggekomen dat ik daar geen speldje in krijg of ik moet het met bizonkit vastplakken. Ook dat kammetje is echt een nutteloos iets.

Maar tot mijn grote vreugde had ik na het douchen van mijn dochter (thanks bol voor de gouden tip) ,want ook daar zijn 1 van die 30 hydrofiele luiers weer handig voor, had ik een behoorlijk lok haar om af te drogen. Het begint al echt ergens op te lijken. Al maanden ligt dan ook mijn babykammetje in het mandje naast de commode. Alleen wat is nu de grootste tegenvaller. Het ding zat klem in het mandje. Na lang wroeten en wrikken had ik dan eindelijk mijn kammetje uit het mandje en wilde ik dol graag eens echt die kleine blonde lok van mijn dochter kammen.

Alleen was dit niet echt meer mogelijk:

xx Han