Blij blij blij

OOOHHHH wat heb ik vanmorgen zitten huilen: van blijdschap!!!!! We mochten/moesten weer voor een echo. Vandaag dacht ik 9,2weken te zijn maar het ziekenhuis had me 1,5 week geleden 1 week terug geplaatst. Dit was zo'n beetje d-day voor ons, maar wat een mooie dag is het geworden.

Gelukkig waren we snel aan de beurt en begon de echoscopiste ons te verwelkomen met de woorden: wat zullen jullie zenuwachtig zijn zeg. Ze had geen betere woorden kunnen gebruiken. Na wat vragen mocht ik gaan liggen, daar gingen we dan dacht ik. Manlief vertelde later dat ik mijn adem inhield, mijn hand boven mijn hoofd voor als we slecht nieuws kregen en ik niet meer wilde kijken. En daar kwam ons kleine kikkertje, met hartje en al. 1e test gehaald. Vervolgens vroeg ik waarom het zo stil lag, de echoscopiste wilde wat gaan zeggen en daar ging het ineens, wiebel, wiebel wiebel. Lekker met het kontje schudden en de armpjes bewegen. Als laatste test vroeg ik meteen hoe groot het was. Als het toch ineens te klein zou zijn zouden er toch twijfels blijven. Maar nee, zij meette een mooie 9 weken en 2 dagen. Exact wat mijn eigen berekening was. Nou toen hebben mijn man en ik wel even een paar traantjes gelaten, wat waren en zijn wij nog steeds blij!!!!!

Nu gaat alleen wel het hele circus beginnen, morgen naar het erasmus voor de chromosomen afwijking, dinsdag voor prenatale diagnostiek en dan nog controle in het ziekenhuis waar we blijven voor de zwangerschap. Dus even genoeg ziekenhuis bezoekjes helaas. Maar goed als ons kleine kikkertje het goed blijft doen dan doe ik het met LIEFDE!!!

11 augustus is voor nu de uitgerekende datum, lekker eens in de zomer. Wij zijn allemaal winter verjaardage verder. Over 2 weken krijg ik de termijn echo, 1 waar ik nu wel naar uit kijk.

Liefs!!!!!