Nooitmeer zwanger zijn

ik moet dit even kwijt en omdat ik niet zo een prater ben schrijf ik het van me af.

4 juni 2012 was een grote dag voor mij, zelf heb ik de beslissing genomen om nooit meer zwanger te zijn.

lichaamlijk kon ik het absoluut niet meer aan, de eerste drie maanden waren altijd zalig en daarna begon de hel voor mij.

constant pijn en totaal niks meer kunnen doen, niet eens voor mijn andere kindjes kunnen zorgen en de zorg aan een ander overlaten, ja de beslissing om dan nooit meer zwanger te worden leek zo gemakkelijk dan.

tot nu dan, 4 juni is al een week gepasseert en heb nog steeds lichaamlijke "klachten"

en dan zegt er iemand "heb je het al losgelaten?"

hoe bedoel je "losgelaten"

onbewust zit je met het feit, verdorie ik zal nooit meer een kindje in mij voelen, nooit meer een kindje het levenslicht geven, nooit meer het eerste oogcontact meemaken, nooit meer de geur van een pasgeborene ruiken, nooit meer.........

zo kan ik nog veel blijven opnoemen

idd "onbewust" zit ik daar nog mee, je hebt gelijk

ik moet het gaan loslaten die nooit meer en eens gaan kijken bij mijn 6 prachtige jongens en meiden die ik wel al heb mogen dragen, wel al het levenlicht heb gegeven, wel al het eerste oogcontact mee heb gehad etc....

daar moety ik me meer op concentreren en niet op het feit van nooit meer.

het is allemaal zo mooi geweest

ik heb 3 keer heel bewust de bevalling mee gemaakt en drie keer onder epuderale

de ene was al vlotter dan de andere en de andere al wat pijnlijker dan de ene maar ik heb van ze allemaal genoten en dat kan ik oprecht zeggen.

nu is het dus de tijd om onbewust te genezen en met de hulp van men kinderen gaat me dat ook lukken, en nee niet alleen door mijn kinderen maar vooral door mezelf

ik ga het loslaten daar ben ik van overtuigd, wanneer dat gaat zijn dat kan ik nog niet zeggen maar ik weet wel dat het gaat gebeuren. en ik weet ook als het me niet zo goed lukt dat ik hulp kan vragen bij mijn lieve nicht

ik voel haar liefde tot diep van binnen en ben blij dat ze in mijn leven is

dankje wel daarvoor lieve nicht,

hoe ga ik dit loslaten?? ik denk dat ik veel ga schrijven, dan komt er meer los bij mij dan spreken

ik voel me goed zo, ik voel me gezegend, ik moet niet meer hebben dan dat ik nu heb

IK BEN GELUKKIG MET WAT IK HEB

397 x gelezen, 0

In Overig

reacties (0)


  • sarah85

    Je hebt 6 gezonde kindjes, dat is een hele rijkdom, geniet van hen en dan lukt het wel.
    Ik heb zelf 2 kindjes (3jaar en 2 jaar), 2 loodzware zwangerschappen gehad en bij beide keizersnedes bijna zelf het leven gelaten. Bij de jongste zware bloeding gehad en baarmoeder hebben ze moeten verwijderen of was er niet doorgekomen.
    Heb het er heel moeilijk mee gehad, had nog zo graag nog een kindje.
    Maar nu 2 jaar later, ben ik blij dat ik 2 gezonde en lieve kinderen heb en heb het aanvaardt dat het bij hen zal blijven en concentreer me nu ook vooral op alles wat met hen te maken heeft.
    Als ik in onze vriendenkring mensen miskramen zie hebben, of gewoon niet eens lukt om zwanger te worden enzo dan prijs ik mezelf heel gelukkig met wat ik heb.
    Aanvaarden of loslaten komt vanzelf, geef jezelf wat tijd.

  • -Mamavan6-

    Ohh godd ik ben bang dat ik ook ooit op dit punt kom helaas ,en hopelijk durf ik dan ook de stap te nemen ,maar voor nu idd lekker genieten ! Mooie Blog Kan me er helemaal in vinden .

  • la vie est belle

    Lees net je blog en de tranen staan in mijn ogen. Ik zit op dit moment in hetzelfde schuitje.
    Verstandelijk gezien weet ik dat ik klaar ben met baby's krijgen maar mijn gevoel zegt iets anders.
    Het is inderdaad loslaten en het een plekje geven. Als ik er al aan denk dat ik nooit meer een baby voel trappelen, de spanning van wat zal het zijn en dat hele kleine pasgeboren wat er zo snel vanaf is.
    Nooit meer??? Maar ik ben ontzettend dankbaar voor de kinderen die ik heb mogen krijgen en dat ze gezond zijn. Er kan altijd wel eentje bij, maar waar is dan het einde!? Ik ga morgen een verwijsbrief halen. Wil niet de rest van mijn leven de pil moeten slikken, wordt er zo'n kreng van . Hoe is de sterilisatie jou bevallen?

  • mamJN

    Heel herkenbaar, Ik ben ook gesteriliceerd . Helemaal klaar met de kinderen maar als het dan gebeurd is dan is het toch zoiets van hummm echt nooit meer hahaha

  • proudtobestout

    mooi geschreven ben je al geholpen of moet je nog ik heb 25 een gesprek bij de gyn dus ben benieuwd hoe en wat .maar inderdaad het zal altijd aan je blijven knagen dat nooit meer maar ik weet ook het is beter zo mijn lichaam wil niet meer het is op nu is het nog goed gekomen volgende keer kan het ic zijn daar wil ik niet aan denken . hoe en wat ze gaan doen geen idee welke mogelijk heden er zijn weet ik niet.meschien kan jij me op weg helpen ,valt het mee of tegen , ik weet ook ik ben niet de enige die zich laat helpen heb nog een maatje waar ik mee kan praten xxxx liefs

  • kimmmetje

    wat knap gesproken, ik zou het je niet na kunnen doen/zeggen
    respect heb ik voor u!

    Liefs x

  • mijn schatjes

    ik denk dat coor elke vrouw raar doet ongeacht hoeveel kinderen hebt dat je NOOIT meer een kindje zal voelen en op de wereld te zetten , ik heb er soms ook moeite mee maat ik heb 2 gezonde kinderen en vn elk 1 wat wil een mens nog meer , ik denk bijmezelf wees blij met wat je hebt, dus meid ik begrijpje gevoel, ik zou er 3 willen maar mijn man niet hij kan dat niet aan, aangezien als ik ga werken en de laten heb er alleen voor staat ,

  • Droemama

    Heel mooi geschreven. En heel mooi zoals je de conclusie trekt. Er kunnen nog een hoop van je leren, hihi... Den meeste vrouwen laten het aan hun man over, het nooit meer zwanger worden.

  • MamJDJ

    heel herkenbaar en vind het ook moeilijk los laten. weet dat het verstandig is maar kan het nog echt niet loslaten zal zal dat zeker wel komen met de tijd. me man gaat zich nu snel laten helpen en dus is het afscheid nemen van deze zo bijzondere tijd. Geniet nu extra met van onze derde en voel me gezegend er drie te mogen hebben:klaver. Hoop er nog heeeel lang van te kunnen genieten en leuke dingen mee te kunnen doen en dat ze gelukkige, gezonde en zelfstandige mannen mogen worden . En ze altijd graag thuis zullen komen.

  • handje vol

    ja is erg he meid
    ik begin het nu ook te beseffen,de laatste keer zwanger ik ga er volop van genieten
    ik wens jou heel veel sterkte,je hebt 6 mooie kinderen xxx

  • 3kidzz

    Tja, na 6 kids is dat ook niet zo gek :-)

  • Mijn Wondertjes

    dat komt voor mij ook, na mijn ks laat ik me waarschijnlijk ook helpen, een vierde zal er dan ook niet meer komen. Lichamelijk wil ik zo snel als mogelijk herstellen en van me kinderen genieten en er vanalles mee kunnen doen en niet dat ik moet zeggen: mama kan het niet, vraag maar aan papa.

  • lovemy8kids

    ik weet hoe je je voelt hoor, hele dikke knuffel xxx