Ik lees dit en denk dit komt me bekend voor... ik me vader Bellen... ja hoorbrenda stond. Bij ons op camping en paste wel eens op mijn zusje en mij 
Jeetje heftig zeg! Me hart ging tekeer bij het lezen van je blog. Me buik voelt raar. Sterkte meid!
Jeetje meis ... wat een heftige verhaal. Ik brand samen met je een kaarsje al heb ik'r niet gekend 
Hoi hoi
Ik ben net op je blog beland toen ik artikelen over de Faro ramp en specifiek Brenda aan het lezen was.
Net als jij kwam ik vroeger op de Krabbeplaat, wij hadden geen seizoensplaatsen maar stonden steevast een paar weken op het trekkersveld. Daar heb ik op mijn 7e Brenda leren kennen. En net als jij zag ik haar bijna altijd alleen op de camping. Mijn ouders en haar ouders konden het ook goed vinden dus als wij in de buurt van hen waren werd er wel vaak wat afgesproken. Ik kan me die dag ook nog zó goed herinneren. Een vriend van ons, ook van de camping belde mij op met het vreselijke nieuws. De pijn en onzkerheid van die week kan ik me nog zó goed herinneren. Samen met hem ben ik toen ook naar de herdenkingsdienst op Schiphol geweest en een paar dagen later naar de dienst bij Brenda op school.
Ook hier staat het kaarsje al de hele dag te branden, ieder jaar weer opnieuw. Het is fijn om te zien dat er nog veel aan haar gedacht wordt!
Veel liefs,
Véronique
wat verschrikkelijk!!
en wat idioot om een vliegtuig nog op te laten stijgen met zulke mankementen!!
Jeetje heftig zeg...sterkte!
reacties (0)