Dag lieve bibi

Ja de Titel zegt het al, er is vandaag iets erg gebeurd,

ik ging om half 9 Santino naar de peuterspeelzaal brengen en onze twee poezen Bibi en Sera liepen me ons mee, maar we moeten een drukke weg oversteken, ik zat me poezen al weg te jagen, maar nee hoor stug doorlopen, eenmaal bij de weg rende Sera terug naar huis maar Bibi stak met mij over en liep helemaal mee naar de peuterspeelzaal, ze wilde zelfs mee naar binnen lopen, toen ik eruit liep zat ze op me te wachten, de leidster zei nog, ach wat lief dat ze op je wacht, ja Bibi is ook heel lief, nou daar liepen we weer, Bibi ik en de kinderwagen, eenmaal bij de stoplichten duurde het een tijd voor die op groen sprong dus Bibi wilde oversteken, ik kon der gelukkig tegenhouden, Toen kwam er een mevrouw op de fiets aanfietsen en die zei : ik zal der wel ff helpen, ik zei nog nee is niet nodig, ze loopt zo met me mee, toch niet luisteren hé die eigenwijze takktrut, jaagt ze zo me poes de weg op, dat beestje rennen, en ja hoor toen was het te laat, ....BOEM, ik ben er met me kinderwagen heen gerend maar kon neit bij der komen, ze lag op het tweede stuk van de weg, de auto die haar aan heeft gereden is gwoon doorgereden en dat mens op de fiets ook, zo onbeschoft, maar weet wie ze is en ik trek der echt van de fiets als ik der tegen kom!!!

Nou dan sta je daar helemaal machteloos helemaal overstuur heb ik 112 gebeld en de politie kwam eraan, heeft de wagen ervoor gezet dat er niet nog meer auto's over der heen reden en de dierenambulance gebeld, die was er in 20 minuten, hij heeft er opgepakt in een zak gedaan en in de auto gelegt, toen kwam die man eraan en mocht ik nog afscheid van haar nemen, gelukkig zag ze er nog gwoon uit, alleen haar bekje was kapot, heb zo gehuild, en nu nog steeds, hoe kan je zoiets doen, en dan gwoon doorrijden, ik snap dat niet!!! dan zet je toch je auto langs de kant en ga je kijken hoe het met het beestje is, doen ze dat bij mensen ook dan??? kan het niet begrijpen hoor,

heb de gelukkig nog ovr haal bolletje kunnen aaien en afscheid van haar genomen, nu moet ik gaan nadenken of we haar laten cremeren, ik denk wel dat ik dat doe, het is toch een soort kind van me geweest, heb haar bijna 5 jaar gehad, echt een lieverd was ze, altijd miauwen, lekker knuffelen, spelen, als je verdrietig was kwam ze bij je liggen, nu nooit meer, dag lieverd ik zal je missen, en de kinderen helemaal, die heb ik het nieuws tussen de middag verteld, ook helemaal overstuur nartuulijk.

Rachelle gaat en tekening maken en een ballon eraan en die stuurt ze naar de poezenhemel zei ze, ach lief van haar.

Er is gewoon weer een stukje gestorven bij me,

xxxxx liefs bren