Pcos??

Vorig jaar september ben ik gestopt met de pil omdat we graag een kindje willen.

Helaas tot nu toe zonder resultaat.

Toen ik in september stopte met de pil had ik de eerste maanden een mooie cyclus, ongeveer 29 a 30 dagen. Daarna duurde het steeds langer, nadat ik in tussentijd al wel 3 zwangerschapstesten had gedaan die allemaal net zo negatief waren werd ik na ongeveer 40 dagen een soort van ongesteld. Ik verloor s'avonds wat bloed en dat was het. Ik kon daar nog wel mee leven want volgens mijn huisarts mocht ik dit zien als menstruatie. Ondertussen maakte ik mezelf iedere maand gek met mijn zwangerschapssymptomen. Ik had overal last van; hoofdpijn, pijn onder in mijn rug, kramp onder in mijn buik, zelf als ik 2 keer moest plassen in 3 uur tijd dacht ik al dat ik zwanger was. Ik maakte mezelf helemaal gek! Ondertussen zijn we wat verder en moet ik zeggen dat ik het wat meer los kan laten, ookal hoop ik natuurlijk iedere maand om dat tweede streepje.

Ongeveer 4 maanden geleden duurden het wel heel erg lang voordat ik ongesteld werd. Ik had erg veel pijn onder in mijn buik en verloor veel bloed na het vrijen en had steken in mijn liezen. Ik had het gevoel dat er iets niet goed zat bij mijn baarmoeder ofzo. Ik ben toen naar de huisarts gegaan die vervolgens een uitstrijkje heeft gemaakt om dingen uit te kunnen sluiten. gelukkig was hier niks mee aan de hand. Maarja toen wist ik nog niks. Ik heb het even een paar maanden aangekeken. Maar tot op heden ben ik nog niet ongesteld geworden en de pijn wordt er ook niet minder op.

3 weken geleden nadat ik de hele nacht niet heb kunnen slapen van de pijn in mijn buik heb ik mijn huisarts opgebeld en een soort van gedwongen mij door te verwijzen naar een gynaecoloog. Gister kon ik eindelijk terecht voor een inwendige echo. Mijn baarmoeder zag er goed uit, mijn eierstokken ook... alleen zaten er wel heel veel follikels die niet gesprongen waren. Vandaar dus dat ik al een paar maanden niet ongesteld ben geworden. Dit kan wijzen op pcos volgens de gynaecoloog. Deze week moet ik bloed laten prikken om te kijken hoe mijn hormoon huishouding eruit ziet. Alleen ben ik heel erg bang dat ze me niet gaan helpen in het ziekenhuis want:

Mijn hele leven heb ik al overgewicht. In 2009 heb ik zelfs de grote stap genomen om een maagbandje te laten plaatsen. Helaas heeft dit bij mij geen succes gehad en zit ik nu weer op mijn oude gewicht van voor de operatie. Ik baal hier echt verschrikkelijk van en vlieg weer van het ene dieet naar het andere om toch wat kilo kwijt te kunnen raken. Vandaag weer begonnen met Sonja Bakker om wat kilo te zijn afgevallen als ik over 3 weken weer bij de gyn moet zijn. Zodat ik in ieder geval kan laten zien dat ik het kan en wil.

Ik vind het best spannend allemaal en ben er in gedachten veel mee bezig... zou onze kinderwens binnenkort uitkomen of wordt het een lange weg naar onze wens??