Zoals de titel het al zegt : ook de twee verse blastocysten die teruggeplaatst werden, hebben het niet gehaald. Terwijl ik dit schrijf, rollen de tranen over mijn wangen. Ik heb me sedert de start van de behandelingen voor een brusje nog nooit zo zwanger gevoeld : ik had alle mogelijke zwangerschapssymptomen zoals opgezette buik, pijnlijke borsten (aan de zijkant), gevoelige en donkerdere tepels, duidelijk zichtbare blauwe aders en geen menstruatiekrampen...het geloof steeg met de dag maar ik ben opnieuw keihard tegen de muur gebotst en van mijn wolk gedonderd. Ik weet het even niet meer...soms denk ik aan stoppen en ons enige wonder koesteren door onze kinderwens voor een tweede gewoon op te geven maar ergens voel ik dat ik daar misschien nog niet klaar voor ben. Het voelt als bevrijdend om misschien nooit meer een behandeling te ondergaan en die rollercoaster van emoties te moeten ondergaan maar dan zal ik me mijn ganse leven afvragen of de twee laatste terugbetaalde pogingen die ik nog heb, misschien toch nog een tweede wonder zouden hebben opgeleverd ?
Ik weet het echt even niet meer. Ik weet niet of het ooit nog zal lukken voor...ik ben mijn geloof en vertrouwen volledig kwijt.
Zes terugplaatsingen ondertussen gehad voor een brusje en geen eentje positief....pffffff.
Ofwel moet ik eens veranderen van centrum ? In België is het centrum met de hoogste reputatie in Jette (ik loop in Jan Palfijn te Gent) maar dat is toch een heel stuk verder rijden en heel wat meer organisatorisch gedoe. Ik ben het nu gewoon waar ik loop, ik ken het ganse team ondertussen en zij mij. Maar wie weet doet veranderen van lucht en centrum wel wonderen ? Maar de vraag is dan ook of ik daar gewoon weer opnieuw alle onderzoeken moet ondergaan ? Wie zal het zeggen...niemand !
Ohja, er is blijkbaar nog een cryo blastocyst ingevroren dus ik kan direct door voor een cryoronde maar ook deze kan mij niet opbeuren of mijn geloof weer opkrikken. Want als het met twee verse al niet lukt waarom zou het dan lukken met een cryo ?
Ik zit even helemaal aan de grond dus...
reacties (0)