Mama`s zijn kwetsbaar

Nog eens een blogje van mijn kant...ik ben vandaag zo verdrietig, niet om mezelf maar om een vriendin van mij die afgelopen zaterdagmorgen haar zoontje van bijna 7 maanden oud verloor.  Hij lag gewoon dood in zijn bedje...het is eigenlijk nauwelijks te geloven maar toch beleeft zij nu de ergste nachtmerrie die er voor een mama bestaat.

Door dit immense verdriet dat haar overvalt, besef ik nog maar eens hoe kwetsbaar ik ben geworden als mama.  Alhoewel ik, ondanks alle moeite die we hebben gehad om zwanger te worden, best wel gelukkig was vóór ik mama werd, moet ik nu toegeven dat, moest ik mijn dochtertje moeten afgeven, ik niet weet of ik dit wel zou overleven en het leven zonder haar zou aankunnen.

Zo graag zie ik haar dat het eigenlijk beangstigend is, ook al is ze nog maar 9,5 maanden in ons leven !  

Sedert het nieuws knuffel ik haar elke avond iets meer dan anders en besef ik wat een groot geluk we hebben met haar in ons midden.  Laat ons hopen dat het lot ons goed gezind blijft.

Maar ik vind het toch zo verschrikkelijk voor die vriendin van mij...hopelijk vindt zij wel de kracht om hiermee om te gaan.