Ik ben nu 7 weken en 5 dagen zwanger en heb morgen mijn 2de echo. Ik tel al 2 weken elke dag af naar morgen en nu morgen voor de deur staat, heb ik enorm veel schrik. Ik ben heel zenuwachtig opgestaan deze morgen en heb zelfs al een potje zitten huilen in de wagen dat ik een slechte echo morgen helemaal niet aan kan. Ik zag al het doemscenario voor mij van een curettage, nieuwe poging, opnieuw die immense onzekerheid nadien...
Ik ben nu opnieuw wat rustiger en dacht dat een blogje schrijven over mijn gevoel, mij ook nog wat zou helpen om die negatieve gedachten van mij af te schrijven.
Ok, ik heb tot nu toe nog geen zware buikkrampen gehad en geen bloedverlies maar dat wijt ik alleen maar aan die vuile utrogestan bolletjes...
Ik heb amper kwaaltjes en zelfs mijn buikje is geslonken en past weer in enkele gewone broeken...zouden dit tekenen zijn dat het hartje niet is gaan kloppen ? Ik heb er geen flauw idee van en niemand kan mij op dit moment verlossen en weten of het vruchtje daarbinnen zich verder goed ontwikkelt. Dat kunnen we morgen pas zien op de echo...de onzekerheid begint dus door te wegen en ik heb nog nooit in mijn leven zo graag iets gewild als morgen een knipperlichtje te zien...
Nog één lange saaie dag op kantoor vandaag en ik weet of ik opnieuw een bankje mag opschuiven naar de 12-weken mijlpaal.
Ik houd jullie op de hoogte !
reacties (0)