Dipje

Ik heb even een dipje op dit moment : het is toch soms zo lastig om steeds maar positief te blijven en hoop te hebben zonder te weten wanneer het nu eindelijk eens mijn beurt zal zijn om intens gelukkig te zijn met een groeiend boontje in mij terwijl iedereen rond mij wel aan de beurt lijkt te zijn...
Mijn collega op twerk ging voor een derde en heeft de eerste ronde al prijs, mijn schoonzusje is 14 weken zwanger en het andere schoonzusje - dat gelijk met mij gestopt is met de pil - heeft al een zoontje van 9 maanden en gaat beginnen aan nummer 2. Ik zie het al voor me dat zij straks zwanger is van nr 2 en ik nog steeds geduldig en hoopvol moet zijn...tleven is toch niet eerlijk he!
Vandaag op cd15 en 2de FM van deze cyclus gehad. Vandaag een dominante follikel van 14 mm gespot links en rechts een kleinere die waarschijnlijk niet mee zal doen, aldus de gyn. Wat gaat het, ondanks de menopur spuitjes, toch allemaal tergend traag...maar geduld hebben is noodzakelijk voor iemand met PCO, aldus de gyn. Ik mag me al gelukkig prijzen dat het bms perfect is..Dus, moet ik daar eigenlijk al blij om zijn?!
Over 3dagen opnieuw FM en wellicht vrijdag inseminatie al gaan we proberen dat nog een dagje te rekken gezien mijn ventje deze week in het buitenland zit voor zijn werk. Vandaar even geen spuitjes meer voor mij.
Voor alle zekerheid laten we morgen nog een staaltje invriezen gezien deze cyclus anders voor niets is geweest..
Ook de onzekerheid over het al dan niet effect hebben van de behandeling van de varicocele bij mijn ventje vreet aan mij...we weten dit pas binnen een 2,5 tal maanden..indien negatief zullen we moeten overstappen op IVF.
Waren we maar al enkele weken verder...dan weten we meer en is de zomer hopelijk al in het land !
Liefs