Bevallingsverhaal

Hallo meiden, hier dan eindelijk mijn bevallingsverhaal. Vrijdag 18 juli was ik er helemaal klaar mee, de jeuk was echt vreselijk, ik kon die ochtend alleen maar huilen van slaapgebrek, gelukkig was mijn vriend thuis die dag om te werken. In de ochtend belde mijn huisarts dat mijn bloedwaardes toch wat afwijkend waren en ze wilde met de gyn. overleggen(het was een inval ha ivm vakantie) ze belde terug en ze vond de bloeduitslag ineens niet meer zo belangrijk en maakte er een allergie van en schreef dus ook wat voor voor de jeuk,dit kon ik direct ophalen bij de apotheek. Ik vroeg nog aan haar moet ik deze uitslag niet doorgeven aan mijn vk maar nee hoor vond ze niet nodig. Ik vond dat maar raar en belde terug (praktijk gesloten niemand meer bereikbaar (13.00) mijn vriend was inmiddels naar de apotheek gereden om de pillen op te halen. Toen hij thuis kwam was hij behoorlijk boos, de apotheker vond het vreemd dat een zwangere deze medicijnen kreeg voorgeschreven aangezien het de ademhaling van het kindje kon beïnvloeden. Hij was zo boos dat hij de vk ging bellen, die schrok ook en wilde de bloeduitslag en de rest bespreken met de gyn in het Zh. Ze belde terug en wilde langskomen om het een en ander te bespreken. Wat was ik opgelucht. Toen ze er was deed ze de controles en huilend vertelde ik mijn verhaal dat ik vond dat ik niet serieus werd genomen door mij. Huisarts en dat ik er nu echt klaar mee was. Ze had inmiddels contact gehad met de gyn, en oom die vond dat ik naar het ziekenhuis moest komen ivm de afwijkende bloeduitslag van mijn lever(bleek nog maar 75% de functioneren. Dus hop wij in de auto naar het umc St. Radboud (het was de intocht van de 4daagse) dus na een uur waren we er eindelijk. Daar werd weer alles gecontroleerd ctg bloed urine bloeddruk, ook daar zagen ze afwijkingen in mij bloed en ze gingen ervan uit dat ik galzuren/zouten had doordat mijn lever minder functioneerde, daar moest ook de jeuk vandaan komen. Ze spraken daar al over evt. Inleiden. Om 22 uur mocht ik weer naar huis maar moest de volgende dag weer op controle komen. Dus zaterdag ochtend weer terug weer alle controle op de ctg waren al veel harde buiken te zien maar ik voelde nog niets, nu was ook mijn bloeddruk te hoog en dus moest ik de volgende dag weer terug pfffff ik kreeg wel slaapmed. Mee maar dat hielp niets. Dus zondag weer terug en weer hetzelfde ritueel, maar nu werd ik ook gestript ik had al 1 Cm en mijn baarmoedermond was voor de helft verstreken dus ze kon me strippen maar 2cm. De hele dag rommelde het een beetje maat doorzetten deed het niet. Maandag 21 juli naar de poli weer ctg en nu eindelijk het inleiden besproken, de volgende dag moest ik om 7 uur bellen of er plek was. Ik thuis dus alles klaar gezet en opgeruimd, maar helaas 22 juli zat de hele afdeling vol 3 x moeten bellen maar 3 x geen plek dus maar weer op 23 juli bellen. En ja hoor ik mocht komen, om 8 uur waren we er, ik werd weer gestript en kreeg 2 tabletten die mijn baarmoedermond moesten doen verweken. Ik werd naar de afdeling gebracht en iedere 4 uur kreeg ik ctg en inwendig onderzoek. Weet rommelde het de hele dag en had ik regelmatig wat weeën in de avond zat ik bijna op 3 cm(dan zouden ze de vliezen kunnen breken) maar om 23 uur waren alle weeën afgezakt en kreeg ik een slaappil en mijn vriend moest maar naar huis ze zouden donderdag 24 juli weer verser kijken. De hele macht onrustig geslapen van wat weeën en de jeuk. Om 7 uur weer aan de ctg en inwendig onderzoek ook nu kreeg ik 1 pil ingebracht maar op de ctg was alles rustig helaas, dus ik zei nog tegen mijn vriend dat word hem vandaag niet. Maat toen we gingen wandelen kwam het toch langzaam op gang en moest ik de weeën wat meer weg zuchten, om 12 uur inwendig onderzoek en ctg en ja hoor ik had 3 cm en mijn baarmoedermond was verweekt! Dus op naar de verloskamers. Kreeg ik eerst infuus en weer ctg en om 13 uur kwam de vk de vliezen breken. Nou ze had ze nog niet gebroken en toen begon het hoor, ik zat midden in een weeenstorm ik kon ze het fijnste opvangen staand maar iedere keer zakte zijn hartslag en ze besloten een elektrode op zijn hoofdje te plaatsen. Om 14 uur moest ik plassen en kon ik de weeën maar moeilijk opvangen wat bleek ik had al 6cm binnen 1 uur! Een half uur later kreeg ik al persdrang en ze deed weer inwendig onderzoek en ik zat op7 maar de drang kwam omdat hij als sterrenkijker lag en erg naar beneden duwde, de vk raadde me een ruggenprik aan want het kon wel even duren voordat hij zou draaien, 1,5 uur later was de ruggenprik er pas want er was een trauma en iedere minuut had ik een flinke wee en had geen adempauzes meer ik vond dat erg zwaar. Eenmaal met de ruggenprik kom ik weer ademhalen. Om 17.30 kwam ze weer checken en ik bleek al 10cm te hebben dus het ging super snel maar meneer lag nog steeds niet goed dus moest ik 1,5 uur op mijn zij gaan liggen zodat hij kon draaien, wel had ik al persdrang en mocht ik ligt mee drukken als ik dat wilde. Om 19.15 mocht ik eindelijk gaan persen en om 20.12 was hij er dan eindelijk onze prachtige R.oaz!! Maar liefst 4105 Gram en 52 cm wat een flinke jongen. Nu snap ik waarom mijn lever niet meer volledig kon functioneren hij lag er vol op hihi. 

Uiteindelijk kijk ik super terug op de bevalling en ben ik dol en dol gelukkig met ons prachtige mannetje!