Hallo meiden,
wat een week wat een week.
maandag het leuke nieuws dat een kennis met 36 wk al was bevallen van een prachtige zoon.
dinsdag nacht mijn vriendinnetje bevallen van een mooie dochter.
woensdag nacht mijn schoonzusje een heerlijk ventje gekregen.
en dan ikke.......?
ja hoe zit dat met mij, mijn lijf heeft vanmorgen ineens besloten om nu op dag21 van mijn cyclus (die wisselt tussen 28-35) maar eens gek te doen en de duivels langs te laten komen., werd vanmorgen vroeg wakker met ineens enorme buikpijn echt dat ik niet wist waar ik t moest zoeken. Ik toch maar naar de wc en inmiddels stroomde het bloed al lans mijn benen lekker dan weer.
Even dacht ik nog aan een innesteling maar ik riep mezelf snel tot de orde want hallo dit is geen innesteling nee hoor die rottige draak is vandaag al langs gekomen.
de hele dag heb ik al pijnstillers op wat normaal nooit echte hoeft het bloeden is niet super veel maar au au wat moet ik met die pijn.
op mijn werk vaak de tranen moeten verstoppen wan wat is dit weer confronterend, toen mijn zusje beviel ook ineens ongesteld en dat is alweer bijna 4 mnd geleden........4MAANDEN denk ik dan en waarom nu weer.
Ik was deze maand met ovulatie testen begonnen op dag 8 en toen was hij ligt positief of ik heb deze maand een hele vroege ovulatie gehad en die niet opgemerkt, wat ik wel heel vreemd vind met mijn onregelmatige cyclus die nooit korter is geweest dan 28 dagen, of ik oculeer niet!
ik word hier zo onzeker van en ben er helemaal klaar mee, vertrouw mijn lichaam niet meer. Waarom nu ineens die 21 dagen???????? Heb de hele dag met de gedachten rond gelopen om even dat hele zwanger raken te laten voor wat het is en gewoon weer anticonceptie te gaan gebruiken. Ik zou willen dat mijn cyclus eens normaal doet. En ik weet ook dat ik geen makkelijke tijd achter de rug heb en dat mijn lijf moet herstellen maar waarom duurt dat zo lang? Ik voelde me de laatste weken zo goed, zag het weer helemaal zitten en ineens ben ik van een vrolijke lachende meid die lekker in d'r vel zit verandert in een wrak. Nu ben ik ook veel bij mijn schoonzusje en vriendin aan het helpen en werk ik ook nog dik 8 uur per dag in een gezin. Ik vind het fijn om mijn vriendin en schoonzus te helpen echt was hoor maar ik zou zo graag ff nix willen, maar ik wil ze niet laten zitten omdat het voor beide een eerste kindje is en ze geen ervaring hebben maar ik voel mezelf echt ff niet zo lekker. Mijn vriend die wil dat ik ook aan mezelf denk maar ik wil ze niet laten vallen en met een poker face loop ik daar dus rond. Nu had ik eigenlijk besloten om thuis te blijven vanavond maar werd net alweer gebeld of ik vanavond bij mijn schoonzus kon helpen omdat haar vriend even weg moest vanavond, en natuurlijk heb ik weer ja gezegd!:-(. Sorry voor mijn onsamenhangend verhaal maar moet het gewoon even van me afschrijven. Bedankt lieve meiden van week 0-1 die al zo vaak zulke lieve woorden tegen me zeggen maar ik weet niet waar ik anders mijn hart moet luchten.
reacties (0)