Jens 1 jaar!

Morgen is het dan zover mijn lieve kereltje word 1 jaar! Alles is in huis en de kamer is versierd. Vandaag is mijn lieve man jarig. Ik weet nog precies 1 jaar geleden. Liep nog met een dikke buik en had een super dag vergeleken met die 20 weken daarvoor. `S morgens nog wat boodschappen gedaan, `s middags gepoetst en `s avonds familie op bezoek. Na het opruimen gingen we lekker naar bed. Bas zei nog 'vanavond ritje ziekenhuis of moet ik de wekker zetten voor het werk?'. We lagen net lekker een kwartiertje en ineens pats! Mijn vliezen braken. Het was 23:45 uur. Ik riep tegen Bas lamp aan lamp aan en pak een handdoek. Meneer bleef rustig liggen want dacht dat het een grapje was om wat hij net daarvoor had gezegd! Toen ik maar bleef aandringen en hem duidelijk maakte dat het geen grapje was vloog meneer zowat uit bed!

Naar de douche gelopen en Bas gezegd dat hij het ziekenhuis moest bellen! Na gebeld te hebben werden we verzocht te komen want ze wilden weten hoe de baby reageerde op de gebroken vliezen. Nog even wat kleren aan en schoonouders bellen voor de hond! Ze dachten ook dat het een grap was aangezien ze net een uurtje bij ons weg waren. Gauw de auto aangezet want er moesten nog eerst wat ramen gekrapt worden. Gauw een dikke laag bescherming over de stoel en op naar het ziekenhuis. 00:15 uur waren we er jaja super snel. Onderweg merkte ik al dat ik wat krampen in mijn rug kreeg, maar dat was nog erg ligtjes. Op de verloskamer aan de ctg en ons mannetje deed het super. Ze kon ook al zien dat ik meer wee-en kreeg, maar ik voelde ze nauwelijk. Om 03:00 hield ik het niet meer en vroeg om eventueel pijn verlichting. Bas zijn shirt was al gekreukt van al mijn knijpen hahaha! Helaas dat mocht niet meer want ik had al 8 cm. Aan de andere kant natuurlijk erg geweldig want het was erg snel gegaan. De wee-en werden helaas minder en minder en ik kreeg een infuus. Ze wilden dat ik op mijn linkerzij ging liggen want dat zou de wee-en helpen versterken. Ik had dit eerder die nacht ook al geprobeerd en was niet comfortabel met mijn super dikke buik. Ze bleven maar aandringen dus uiteindelijk toch maar gedaan. Nou ik lag nog niet of ja hoor daar kwamen de perswee-en. Na 3 perswee-en op mijn zij te hebben weggepuft mocht ik naar mijn rug draaien en ging het echte werk beginnen. Na ongeveer 22 min persen was daar om 06:01 onze zoon Jens 4130 gram en 52 cm. Het was echt super snel gegaan en we waren super blij! Na de geboorte van Jens vertelde de verloskundige dat het veel sneller was gegaan dan ik dacht. Want ik bleek om 3 uur al 10 cm ontsluiting te hebben gehad i.p.v van de 8cm die ze me vertelde. Dit had ze bewust gedaan omdat ze me niet wilde ontmoedigen omdat de wee-en minder werden.

Nu ik de laatste dagen steeds weer meer met zijn geboorte bezig ben krijg ik toch wel weer kriebels voor een 2de kindje. Helaas zit Bas nog steeds bij huis en zijn de financiele middelen dus ook minder. Misschien over een tijdje wie weet!

Wens iedereen een fijn weekend!