Hormonen??

Nou heb een heerlijke nacht achter de rug. Ben er maar 2x uit geweest om te plassen en ben elke keer snel weer in slaap gevallen, maar wat wil je ook na 2 gebroken nachten met uurtjes slaap die op 1 hand te tellen zijn. Vanmorgen kwam ik beneden en deed de hond erg raar met zijn bek, hij maakte ook een heel naar geluid. Maar gewoon eten gedaan en dat at hij ook gewoon op, maar daarna begon hij weer. Heb het even aangekeken maar na een 15 min werd ik er gewoon naar van. Dus heb de kerel maar even gebeld die vertelde dat hij dat vanmorgen ook deed toen hij hem eruit had gedaan. Nog maar even aangekeken maar ik werd er zo naar van dat ik toch maar de dierenarts even heb gebeld. Ze vroeg of hij aan het wisselen was omdat het nog een pup is en dat klopt. Ze vertelde dat ze dan soms met een losse kies gaan spelen, dus ik moest maar eens kijken of ik wat kon zien en als ik niet gerust was mocht ik gewoon even langs komen. Nou ik gekeken en ja hoor hij had een beetje bloed rond een kies dus die zal wel los zitten. Nou gerustgesteld maar even een rondje gaan lopen met de hond. Kom ik een man tegen met een grote herder die los liep. Ik heb onze pup altijd vast want stel dat meneer er vandoor gaat bij het spoor en ik kan met mijn 39 weken zwangerschap daar niet achteraan. Nou de herder kwam op ons afgestormd en de kerel bleef gewoon staan. ik zei o o en die man zei nee dat gaat wel goed hij doet niks, ik denk jaja dat kun je mooi zeggen maar je weet nooit. De herder rook aan dino en begon te grommen en te doen ik schrok en ben gauw doorgelopen. Normaal heb ik hier geen problemen mee maar ineens stroomde de tranen over mijn wangen en had echt zoiets van ik ga niet meer alleen met dino de deur uit. Ik voelde angst over mijn hele lichaam en maakte dat ik thuis kwam. Ik was het zo zat alles kwam naar boven. De pijn die deze zwangerschap met zich mee heeft gebracht, de ruzie`s met de kerel die je niet begrijpt, de eenzaamheid doordat de kerel aan het klussen was en ik veel alleen was. De dingen niet kunnen delen met mensen, en mensen die zeggen nog even meid voor je het weet is de kleine er, terwijl je gewoon even je verdriet kwijt wil zodat je erweer met frisse moed tegenaan kunt en het uit je systeem is. Zo gefrustreerd zijn dat je het bij je kerel er wel in wil rammen dat dit niet is wie je bent en wie je wilt zijn maar dat je er niks aan kan doen, dat het je overkomt dat je dingen zegt op een verkeerde manier of niet altijd bedoeld zoals je ze zegt maar dat je graag wat begrip zou willen of een ja en amen i.p.v dat je kerel overal tegenstrijdig tegen in gaat op een soms ook nog aanvallende manier. Ik wou dat ik de zwangerschap een weekje over kon dragen aan mijn kerel zodat hij kan voelen hoe het is om zwanger te zijn en sinds week 20 bij huis te zitten en alles wat er verder bij komt kijken. Helaas is dit niet mogelijk en je kerel aan het verstand brengen hoe het voelt lukt ook niet. Ze zeggen het te begrijpen maar gaan vervolgens weer strijdlustig tegen je in. Ik ben erg blij met deze zwangerschap maar wou soms dat het even wat makkelijker was geweest, maar goed het wonder laat niet meer lang op zich wachten want ben morgen alweer 39 weken. Vanmiddag moet ik weer voor controle naar de gyn hij zal wel zeggen, de kleine doet het goed kom volgende week maar weer. Diep in mijn hart vind ik het nu wel genoeg geweest maar ik denk ook maar elke ochtend dat ik wakker word, Zo dat was weer een nacht op naar de volgende. Elke nacht is er weer 1tje minder.

Ik wil iedereen bedanken voor de steun en lieve berichtjes. Ik heb deze zwangerschap hier met mensen kunnen delen die je begrijpen en jeniet veroordelen omdat je het eigenlijk even zat bent en gewoon even zin hebt te zeuren zonder je daar schuldig over te voelen. Ben daarvoor ook erg blij en dankbaar dat deze site bestaat en ben van plan er nog heel lang te blijven. Voor dames die bezig zijn zwanger te worden "heel veel succes en ik hoop dat het gauw lukt" En voor de dames die nog moeten bevallen of ondertussen al bezig zijn toi toi toi...............

liefs wendy en een lik van Dino

419 x gelezen, 0

reacties (0)


  • christ@

    Idd zeur maar lekker van je af!!! Wij "lezen" het wel aan hahahaha. Sterkte nog effe!

  • mamavanlogan

    hoi hoi hier nog een eentje die je begijpt mijn man is weer aan het werk heeft 2 weken thuis gezeten.En wat denk je elke avond chaggerijnig nou lekker is dat.Begin ik weer te janken natuurlijk en denk dan echt van ik wou dat de kleine er was.Want normaal ben ik iemand die hem gewoon de waarheid zeg en verder er niks van aan trek maar nu ik kan er niet meer tegen echt heel raar.Ik ben de zwangerschap ook echt moe ik ga morgen ook met de vk praten want die pijn die ik heb(En ik ben echt geen zeikerd normaal ik heb een hoge pijn grens) maar ik kan er niet meer tegen.Deze site is ook echt fijn.En met je hondje betreft ik heb 2 honden en ze zijn allebij gebeten worden door rottweilers en de jongste hond is buiten niet meer te hebben hij is gewoon verkloot door andere en ik ga ook niet alleen met hun wandelen.Dus meid je hebt er goed aan gedaan om weg te lopen want stel dat er wel iets was gebeurd wat wil je doen met je dikke buik je kan alleen maar toe kijken erg zat.Nou sterkte verder en ik hoop dat we niet lang meer hoeven te wachten op onze wondertjes (want het duurd nu wel erg lang niet dan).

    knuffel van jolanda