Gevoelens

Nu ik weer zwanger ben komen er veel gevoelens van mijn vorige zwangerschap naar boven. Deze zwangerschap is toen een miskraam geworden en ik heb toen een gedicht geschreven.
Ik heb besloten om er toch nog wat mee te doen. Dus bij deze......

Door de liefde tussen 2 mensen,
werd jij verwekt tot een klein mensje.
Ook al was jij nog onzichtbaar en klein,
over 6 maand zou je bij ons zijn.

Maar plots staat de wereld stil,
en alles wordt koud en kil.
De klok tikt de tijd voorbij,
maar de tijd staat even stil voor mij.

Verdriet zo groot, haast niet te dragen,
waarom zo snel, zovele vragen.
Niemand koos voor dit feit,
maar we zijn je nu wel kwijt.

Zo lief zo mooi dat was jij,
jij dat kindje dat groeide in mij.
Zo klein zo teer dat was jij,
jij dat kindje dat groeide in mij.

Tranen zijn nu weer gaan stromen,
bang voor wat er gaat komen.
Dromen komen dromen gaan,
en helaas ook jou bestaan.

Elke dag voel ik de pijn,
die nooit meer zal verdwijnen.
Ik blijf achter met lege handen,
Mijn hart is leeg en tranen branden.

Nooit geen aanraking, geen knuffel, geen zoen…………