Lieve allemaal,
Gisteren zo'n inktzwarte dag, niet te geloven! In geen tijd zo down geweest, viel me even zwaar. Maar nu gaat het weer beter :) Na de blog van gisteren ben ik in zijn kamertje geweest waar we gelukkig al de grote spullen al op hebben geruimd. Maar we hebben een mooie, grote plank neergehangen en daar al zijn knuffels en bijzondere spullen neergezet. Ook de hangkast staat er nog en in twee grote dozen liggen zijn kleertjes. Ik ben gaan zitten en heb mijn favoriete kleertjes gepakt, zijn bal waar hij al mee speelde en nog meer dingen. Ik heb eens even flink uitgehuild en toen gewoon dingetjes gaan doen. Zo fijn!
En toen opende ik babybytes.. En ik las jullie berichten en toen moest ik weer huilen, maar nu ook een beetje van geluk. Jullie zijn hem niet vergeten! En jullie gaan hem ook niet vergeten!! Je wilt niet weten wat zo'n klein (of soms groot :) ) berichtje doet..
Lieve Levi,
Ik kan weer naar je kijken! Nog niet naar de ziekenhuisfoto's maar wel naar je lach en je brabbel die ik godezijdank heb weten vast te leggen op film. Ik ruik je soms, zomaar ergens. Al ruiken je kleertjes niet meer naar jou, ik was bang dat ik het vergat, maar ook dat lukt! Papa weet nog precies hoe je ruikt, hoe je voelde in onze armen, hoe je keek als je iets leuks zag.. Hij helpt me het te herinneren, ondanks zijn eigen grote verdriet.Sterke papa, geef hem maar kracht lieve Levi, dat kan hij goed gebruiken!
Je mooie lach, je kleine handjes, je dappere ogen, we zien je jongen, je bent bij ons <3
We houden van je, helemaal tot aan de maan.. en weer terug
Soms denk je dat je stikt, totdat je weer adem haalt.. Liefs
reacties (0)