Gemeten en gewogen

Vandaag was het weer tijd om naar Kind& Gezin te gaan. Ons meisje te laten meten en wegen én om spuitjes te krijgen. De laatste in de reeks van 3. De volgende zijn nog veraf! Oef!

Eerst :

Gewogen : 6kg770! Patat!

Gemeten : 65.5 cm! Patat!

Ons Loesje is een serieuze baby, maar gezien ze zo lang is ziet ze er niet zo dik uit, maar de mensen denken wel steeds dat ze een maand of 6 is...Sjans dat ze ook al veel kan.

Omdat ik zelf geen zicht het hoe "normale" babies er dan wel uitzien kom ik in nogal beschamende situaties terecht. Zo zei ik dus vanmorgen ; "Ah , dat kindje zal zoiets als jij zijn sé Loesje" Bleek dat meisje 9 maanden te zijn en heel klein voor haar leeftijd. Maar ze zat even stevig en deed dezelfde dingen als Loesje... Dat was dus ook de laatste keer dat biebie zo'n uitspraken doet...

Dan bij de verpleegster die zoals steeds super enthousiast was. Vind ik altijd fijn, iemand die je baby de hemel inprijst ;o)

Even later bij de dokter binnen. Deze keer was het een mevrouw en geen meneer, wat Loesje al wat rustiger maakte. (Volgens mij kende ze hem al en begon steevast te wenen bij het zien van de dokter) Toen ik haar echter neerlegde op het kussen vertrouwde ze het zaakje al niet meer. Dat prullen aan haar hoofd enzo viel nog mee, tot ze aan de benen kwam. "Oh-oh, daar deden ze vorige keer iets raars mee!" Wenen natuurlijk en dan : DE SPUITJES! Ik heb van mijn leven een kind nog nooit zo triestig weten huilen (ok ja, het is het mijne en dan klinkt dat zieliger, maar toch!) Half gillen, half huilen, wat achteraf gezien wel super schattig meisjesachtig was (Loesje is anders een enorme wildebras), maar op dat moment door merg en been sneedt... Het meisje dat met haar dochtertje nog in de wachtzaal zat huilde bijna mee en zei zelf dat het enorm zielig klonk. Je kon de pijn zo horen.

Haar terug aankleden was enorm moeilijk, maar in de auto viel ze meteen in slaap. Terug thuisgekomen kon ze al terug lachen en heeft weer al haar groentjes opgegeten. Hipperdehoi voor Loesje. Flinke meid!

Na haar eten nog wat gespeeld en dan haar bedje in waar ze nu nog ligt, het zal haar goed doen, het tere zieltje, ocharme...

Wat ben ik blij dat de volgende spuitjes pas binnen 11 maanden zijn, dan ben ik dit miscchien al terug wat vergeten...Hopelijk