Laad me met rust
Ik wil me opladen met rust.
Tot rust komen en de wereld buitensluiten.
Maar die wereld laat en laad met niet met rust.
De wereld draait door. Werk vraagt mijn scherpte. Mijn gezin mijn aandacht en liefde. Mijn familie en vrienden proberen met mij stil te staan, wensen het graag anders, maar staan ook maar machteloos aan de zijlijn.
De laatste cryo heeft het niet tot in mijn buik gered. Op een zonnige zaterdagmorgen ging de telefoon over: 'Mevrouw, ik heb helaas geen goed nieuws'. En sindsdien ben ik bij ieder klein prikje of prikkeltje lek te krijgen. Ik loop leeg, irriteer me, verlies energie aan dingen die geen keer nemen.
Ik probeer met te laden met rust. Maar het wil gewoon nog niet zo lukken.
reacties (0)