Prikjes

Tja ook wij mochten er vandaag aan geloven! De 1e prikken!

Vanmorgen om half vijf hoorde ik Dennis wat kletsen, ik dacht nog die komt zo wel voor zijn fles dus nog even de oogjes dicht. Kwart voor vijf nog geen Dennis, vijf uur nog niet hahah zes uur nog niet! Dus ik er uit en lekker gedouched en naar beneden want Dennis liet nog niets van zich horen... heb wat koffie gezet en mijn ontbijt klaargemaakt en gegeten. Om zeven uur hoorde ik Dennis wakker worden dus ik snel flesje klaarmaken en naar boven om mijn mannetje te wassen en aan te kleden en dus flesje geven.

Hij heeft nog lekker een uurtje in de box kunnen slapen toen ik hem weer wekte en hem zijn jasje aan deed. Inmiddels stond mijn auto buiten te ontdooien (had de buurmannen gezien, waren een half uur nodig met ramen krabben!!!) dus ik de auto mooi stationair laten draaien, dacht nog dan is ie straks lekker op temp voor Dennis en mij. En dat was toch lekker!

Eenmaal bij het CB was er geen parkeerplaats dus ik mijn auto een paar straten verder geparkeerd, gelukkig had ik het onderstel van de wandelwagen bij me dus Dennis in Maxicosi erop geklikt en vervolgens naar het bureau. Natuurlijk allemaal bekenden die daar werken... (wat wil je heb zelf zes jaar op kdv gewerkt!) Dus praatje hier praatje daar. Goh wist helemaal niet dat jij ook al moeder was... Jah we gaan allemaal verder he! en nog meer van die Bla Bla Bla!

Maar goed Dennis uitkleden en daarna wegen 5859 gram en meten 57 cm en toen mochten we naar "spreekkamer" weer een bla bla praatje, heb je Dennis wel op zijn buikje liggen, stimuleer je m wel met speelgoed, lacht hij al bewust naar je, klets hij al? Op een gegeven moment zegt ze tegen mij: ik hoef jou dit eigenlijk niet eens te vragen... ik weet wel dat jij dit doet! Toen mocht ik Dennis op schoot nemen en dan met zijn ruggetje tegen mijn buik en zijn handjes vasthouden. En daar kwam dan de eerste vervelende prik in zijn linkerbeentje; een hartverscheurend huiltje van mijn zoon!!! En toen kwam de volgende nog vervelender prikje in zijn rechterbeentje; nog een veel harder en langer hartverscheurend huiltje van mijn zoon! Zo erg dat zelfs ik mijn tranen moeilijk in bedwang kon houden!

Nou had ik van te voren wel van een heleboel vrienden tips gekregen maar ik had zelf zoiets van de eerste keer maar gewoon kijken wat er gebeurt en kijken of Dennis er last van heeft cq krijgt dus we smeren er van te voren geen vallen en stoten creme op en we geven ook nog niet een halve zetpil. Het enige wat ik gedaan heb is na de prikken de beentjes goed masseren en een koud washandje er op! Was ook niet leuk voor Dennis maar had er wel baat bij!

Eenmaal weer thuis (dik anderhalf uur later) was het weer tijd voor zijn fles! Deze ging er wel in bij meneer! Maar na het flesje wilde meneer niet liggen, niet in bed niet in box wel bij mij op de arm! Nou ja kan me dat ook wel voorstellen. Dus even verslag uitbrengen bij Richard en vervolgens (ong. half 12) lekker gaan zitten op de bank en mijn zoon op de arm wiegend... om half 1 deed ik mijn ogen weer open! Dennis was in een lekkere diepe slaap dus heel voorzichtig in de box gelegd, kon ik even lunchen!

Om 2 uur kwam beppe even kijken hoe het gegaan was met de prikjes en toen werd Dennis wakker. Hij was heel zielig aan het jammeren dus beppe smolt en pakte hem uit de box. En toen was het lachen geblazen natuurlijk! Beppe heeft hem ook nog een flesje gegeven en ik heb hem tussendoor nog even getemperd, 37,5 maar even in de gaten houden dus...

Rond een uur of 4 kwam de andere beppe even kijken hoe het met Dennis ging, Dennis was op dat moment erg huilerig en hangerig bij mem! Ik kon m echt niet even in de box neerleggen zonder dat hij het op een brullen zou zetten! Dus heeft beppe hem van mij overgenomen, kon ik mijn avond eten even voorbereiden en even plassen...

Tijdens zijn avondeten (flesje 19:00u) heb ik m nog even getemperd nu had hij 37,7 Vanavond dus nog maar eens temperen en dan eventueel een zetpil geven??!! Had mezelf voorgenomen omdat te doen bij minimaal 38 graden maar we moeten straks maar even kijken! Hij is verder redelijk op schik, heeft nog geen dikke rode wangetjes en kan nog goed lachen.

Ik hoop wel dat hij morgen wel weer de 'oude' Dennis is, want die hazeslaapjes van hem zijn ook niet alles!

liefs.....