Meesje

Wat gaat het hard! Niet normaal. Kleine Mees is inmiddels al een beer van een vent. Een heerlijke lachebek die gewoon met de rest van het gezin meedraait. Hij wacht keurig zijn beurt af en laat alle lompheid van zijn broer maar over zich heenkomen. 

Ontwikkelen doet hij best goed. Hij begon met een achterstand, vanwege een enorme voorkeurshouding, maar dat is aardig bij getrokken. Na een paar weken oefenen en op zijn zij liggen, vond ik meneertje vanochtend op zijn buik in bed. Vandaag heeft hij ontelbare keren laten zien dat hij echt heel goed kan omrollen. Terugkomen is alleen og een klein probleem... Haha.

Helaas is het koppie van Mees inmiddels zo scheef als iets... Toch een resultante van die vervelende zwangerschap... Zelfs weken van intensieve fysiotherapie en manuele therapie lijken het niet te verbeteren. Afgelopen maandag een hoofdmotief gehad en met 114% valt hij in de categorie 'zeer ernstig afwijkend'. Ook zijn oren hebben een flinke afwijkende stand. Dat betekent.... Aan de helm. Volgende week zitten we bij de kinderarts en dan moet het snel gaan. Hopelijk heeft hij er niet te veel last van en krijgt hij uiteindelijk weer een mooi rond koppie..

Wij blijven gewoon van hem genieten!