Weet dat je welkom bent....

Lief klein baby in wording...

Weet dat je welkom bent!! Mama vind het allemaal zo vreselijk spannend. Je bent de vijfde die het probeert in mijn baarmoeder, dat klinkt wel een beetje raar natuurlijk. Maar zo is het wel. Twee grote broers heb ik mogen voldragen. Je oudste broer vraagt vaak aan mij, Mama komt er nog een keer een baby? Ik kan het alleen maar hopen.Ons gezinnetje waar ik zo ontzettend trots op ben, voelt nog niet compleet zonder jou. Ze weten nog van niks. En dat moet nog even zo blijven. Want wie weet lukt het ook jouw niet om te volgroeien. En dan zijn ze zo enorm teleurgesteld, net als papa en ik. 

Voordat ik een test deed wist ik het al, ik ben in verwachting. De symptomen vroeg aanwezig. Maar nu je een paar weken hard aan het groeien bent, dat hoop ik tenminste, slaat ook vaak de twijfel toe. Doen mijn borsten wel pijn? Ben ik wel misselijk en moe genoeg? Ook de wc is mijn grootste vriend. Of naja eigenlijk mijn vijand. Ik ben zo bang om iets te zien, wat betekend dat het niet goed gaat met je.. 

Twee gezonde jongens kwamen ter wereld, zonder problemen. Daarna ben ik twee keer teleurgesteld. En op de 1 of andere manier wil ik nog niet van je houden, en wil ik niet aan je denken. Dat komt later echt allemaal goed. Maar nu ben ik te bang om je kwijt te raken. Om weer verdrietig te zijn.. en hoe moet het dan verder? Zover wil ik niet denken, en stop het diep weg. Niemand weet van jouw bestaan. En als je nu hard verder groeit, dan ga ik het ze allemaal vertellen. Ik kan niet wachten.

Over een paar weken staat de echo gepland. het is de bedoeling om je dan te mogen bewonderen. Ik hoop dat je hartje hard klopt en dat je ons blij maakt. We mochten wel eerder komen om je te bekijken, maar dan ben ik bang om nu al van je te houden, en het is nog zo pril. Ik vertrouw er voor nu op, dat het goed met je gaat. En dat ik binnenkort geen verdrietige blog hoeft te schrijven, want dat ken ik nu wel!