De balling

Mijn bevalling begon met weeën.
In stond op met vrij heftige zeurende menstruatiepijn in mijn rug. Na een uurtje wakker, bleken het regelmatige terugkomend e weeën te zijn. Om de 10 minuutjes, maar niet erg pijnlijk.
Om 10.30 had ik 2 a 3 cm ontsluiting. Dat ging de goede kant op dacht ik nog...
Na verloop van tijd werden de weeën intenser, pijnlijker en kwamen ze vaker.
Wegademen ging goed. Was nog prima te pas maar was wel toe aan een stapje verder. Om 14.30 had ik 3 a 4 cm. Dus he ? Schoot eigenlijk niet op.
Ik grapte jog dat hij wel voor 5 uur geboren moest worden, om 5 moest mijn dochtertje opgehaald worden bij de gastouder.
Verloskundige wilde de vliezen breken. Ze zei nog; het kan dan ineens heel snel gaan. Met de vraag, hoesnel?? Zei ze ja binnen 2 uurtjes kan je zoon zomaar er al zijn.
Zogezegd zogedaan. Om 4 uur de vliezen gebroken.
Eerste wee na de gebroken vliezen was direct heftiger. Apart! Maar ook fijn. Ik wist dat ik misschien nog maar 2 uurtjes hoefde te werken. Wouw!!!
De weeën werdn pijnlijk, maar door de pauzewls tussendoor helemaal weer tot mezelf te komen waren ze eigenlijk goed te behappen.
Ik moest nog even gaan plassen vd verloskundige. Dit lukte niet, maar had wel al t gevoel te moeten poepen. Maar io dacht nog zal wel het verder indalen zijn.
Om 5 uur gaf ik aan dat ik echt moest poepen. Ik moest op bed gaan liggen.
Met 3 persweeen is mijn kleine om 17. 09 geboren.
Voor mijn gevoel ben ik dus in 1 uur bevallen. ..erg apart. Ineens wqs daar mn kleine man. En mijn dchtertje kon vanuit de gastouder zo door naar mama en haar broertje. Goed ge-timed. Hihi. Lang leven mijn perfectionisme. Haha.
Mama en kind maken het zeer goed ;)