Sprongetje

Ik had gewoon een sprongetje. Daarom was ik zo van slag. Daarom huilde ik zoveel. Nu is mijn sprongetje over en zou ik iets nieuws moeten kunnen.

Gisteren nog een flinke baaldag. Janken, janken, janken natuurlijk. Bij alles wat er gebeurde kwamen de waterlanders.

'Ik heb net nog een ijsje gehaald!' sprak manlief waarop ik in janken uitbarste want waarom had hij geen ijsje voor mij meegenomen? Hij WEET toch dat ik ook van ijsjes houd. De lieverd ging overigens direct een ijsje halen, zo is hij dan wel weer.

De vaatwasser werd niet direct opengezet door manlief toen ik aan het douchen was. En hij WEET toch dat de glazen dan lelijk worden!

De rekeningen die ik op een stapeltje had gelegd had manlief ook niet betaald. Wil hij soms dat de deurwaarder langs komt? Wil hij dat ofzo?

Er vloeide gisteren zoveel tranen en verwijten dat manlief hakkelde 'ben je zwanger ofzo?' waarop ik terugschreeuwde 'dan is het in ieder geval niet van jou, want jij wilt nooit sex met mij!!!' (dit komt van de keer dat ik dacht 'he, laat ik eens initiatief nemen om ons seksleven een boost te geven' en net op dat moment was manlief erg moe).

Nou ja, een knuffeltje hier, een zoentje daar en een 'ik ben zo moehoehoe' en een 'ik heb zo'n ongelukkig leventjeeeeh' later is het allemaal wel weer goedgemaakt.

Zelfs vanmorgen, na het omgooien van het melkpak waar ik de jus in had gedaan en na het uit mijn handen laten vallen van mijn theemok (mijn lievelings-theemok) ben ik NIET in tranen uitgebarsten. Ik ben trots op mezelf! Oke, het scheelde niet veel want ik ben nog steeds zo moehoehoe.

Maar nu heb ik altijd een grote mond tegen mijn schoonzus die regelmatig een depressie heeft (en tussen de depressies door borderline, of AHDH of waar ze op dat moment ook maar zin in heeft), dan zeg ik 'hup, dat bed uit, van die bank af, van stilzitten is nog nooit iemand gelukkig geworden!' dus dat heb ik ook maar tegen mezelf gezegd. Hup, die bank af en naar buiten! De zon schijnt, tussen de buien door, en in actie met dat luie lijf! Dus vanmiddag een ritje naar de kinderboerderij gedaan, Aagje heeft geitjes geaait en ze moest warempel glimlachen toen een geitje aan haar vinger likte. Wat een heerlijk moppie! Nieuwsgierig zat ze alles te bekijken.

Aagje is de liefste baby van de hele wereld! Ze is nu ook echt een beetje aan het spelen. Knuffeltjes vastpakken en natuurlijk naar haar mondje brengen maar niks zo interessant als de zoom van haar jurkje. Dat wordt elke dag urenlang aandachtig bekeken en ze houdt hem stevig vast in haar knuistje.

Ik voel me weer beter. Ik ben weer verliefd op mijn moppie. Mijn sprongetje is voorbij.