Wat een rotnacht!!
Het ging zo goed gisteren. Slapen, drinken, even knuffelen en kletsen met mijn meisje en weer haar bedje in voor de volgende 3 uur slaap. Heel de dag door ging het perfect op 1 klein incidentje na (meisje zette het vanuit het niets op een hysterisch gekrijs, was gelijk stil toen ik haar oppakte om na 1 minuut weer vredig te gaan slapen in haar bedje. Misschien een nachtmerrie gehad?)
Na de voeding van 19.00 kwam papa thuis en die wilde natuurlijk graag knuffelen met zijn poppetje. Badcape mee en meisje heeft heerlijk tot 21.15 bij papa geslapen. Daarna gingen we haar in badje doen en heeft ze haar laatste avondvoeding bij mij gedronken. Ging allemaal goed, zoals het altijd ging. Ze zag er zo moe, voldaan en tevreden uit dat ik haar zonder in te bakeren in bedje legde. Ik baker in in de badcape en dat vind ik toch niet echt fijn, hoewel het CB heeft gezegd dat het kan wat betreft veilig slapen.
Meisje begon al snel te maaien en te jammeren dus toch maar ingebakerd. Hierop werd ze zo giftig en bleef rommelen en krijsten in haar pogingen om los te komen.
Speen erin. Inbakerzak losser. Inbakerzaks strakker. Even in slaap wiegen, helemaal niks hielp! Meisje bleef krijsen, huilen, jammeren en snikken. Schone luier, temperatuur opgemeten, bij mij in bed gelegd, extra aangelegd om vooral geen regeldag over het hoofd te zien maar dat lijkt het allemaal niet te zijn.
Het is huilen wat de klok slaat, de hele nacht lang. Alleen als ze dicht bij mij ligt slaap ze een aantal uurtjes dus dat heb ik vannacht dan wel even gedaan maar ja... ik kan haar toch moeilijk 24 uur per dag bij mij laten liggen, ik moet zelf ergens ook nog proberen te slapen. Dan ben ik vannacht wel even met haar ingedommeld maar echt goed slapen doe ik dan niet. Nu ligt ze na haar ochtendvoeding van 8 uur weer in haar wiegje. Een hoop gejammer wisselt af met een momentje van rust en tevreden gesabbel op haar speen.
pfff.... finger crossed dat ik nu een paar uurtjes aan de beurt ben om te slapen... Manlief is morgen gelukkig vrij dus als het vannacht weer raak is, is het zijn beurt (aangezien hij vandaag weer een uur of 12 op de weg zit vind ik het wel belangrijk dat hij zijn nachtrust heeft).
Heeft ze gewoon even een bui gehad? Is ze zo onrustig omdat ze een paar uurtjes bij papa heeft geslapen ipv haar eigen bedje? Is het badje voor het slapen gaan geen goed idee? Kan er iets anders aan de hand zijn? Ze heeft geen verhoging, geeft geen hongersignalen, is alert genoeg...
Geen idee waar ik nu goed aan doe. In bedje laten slapen, ondanks dat ze steeds weer begint te jammeren/ huilen? Bij me nemen omdat ze misschien wel behoefte heeft aan geborgenheid en veiligheid? Ik ben zo bang dat ze straks alleen nog maar bij mij wil slapen.
reacties (0)