Al mijn principes losgelaten

Ik ben ziek. En ziek zijn is wel het laatste wat ik erbij kon hebben. Naast mijn slapeloze nachten, maagzuur en pijnlijke bekken kan ik er echt geen verstopte neus en vastzittende kriebelkeel naast hebben. Maar ik heb ze gekregen, dus moet ik er maar mee zien te dealen.

Als ik ziek ben duik ik mijn bed in om weer wakker te worden als ik beter ben. Ziek zijn is een functie van je lichaam om zich te ´resetten´ en dat proces moet je niet in de weg zitten door allerhande pilletjes en poedertjes. Althans, dat is mijn visie en wat dat betreft ben ik heel ´zen´. Maar nu ben ik zwanger en nu kan ik elk moment bevallen dus ben ik ook een beetje boos op mijn lichaam dat uitgerekend deze periode gebruikt moet worden om te ´resetten´. Dus ik ben niet meer ´zen´ (ik ben overigens veel te veel in beslag genomen door hormonen om ´zen´ te zijn). Ik ben dus naar de drogist gegaan voor ´iets tegen griep wat ik mag gebruiken nu ik zwanger ben, 3 tassen vol graag´.

Ik ben nu dus een neusspray, keelpastilles en zuigtabletten rijker. Via de bijsluiter kwam ik erachter dat ik de zuigtababletten elk uur moet innemen. WTF???? ELK UUR? Willen ze mij stoned hebben ofzo? Dus staat de wekker afgesteld op elk uur. En om de 4 uur voor mijn neusspray.

Mijn kop barst uit elkaar, heel mijn lichaam doet pijn en alsof het allemaal niet erger kan ben ik nog hoogzwanger ook. Dus ben ik chagrijnig en dook ik lekker m´n bed in. Het kleine lichtpuntje was dat ik echt heerlijk lag te genieten in bed. Kon ik de afgelopen weken mijn draai niet vinden, vond ik hem nu direct en lag ik heerlijk weg te soezen... totdat schoonmoeder belde. Ik vervloek de dag dat ik het nodig vond een een tweede huistelefoon naast mijn bed te hebben staan.

´Ja, met ma-aaaah´ sprak ze hoogstirritant. ´Pa zou nog het raampje in de babykamer komen bijschaven, komt het gelegeeeeeeeeeeeeeh?´

Nou, nee. Ik slaap en ik wil blijven slapen. Maar het moet ook gedaan worden anders stoken we ´voor het hele westland´ zoals we dat hier noemen. Dus ja, kom maar. Over een half uurtje zouden ze er zijn. Dus ik nog even draaien en nog even genieten en toen moest ik er echt uit want ´pa en ma-aaaaah´ zouden op de stoep staan. Ik mezelf uit bed gewurmd, belt ´weer met ma-aaaaah. We komen over een uurtje want die en die komt net een bakkie doen. Of wordt dat heel lastig?´

Ja, dat wordt inderdaad heel lastig want ik heb net een half uur lang mezelf geprobeerd uit bed te hijsen maar goed, ik zei ´Nee hoor, ik hoef nergens heen´. Ik bedoel, ik ben allang blij dat mijn schoonvader het wil doen aangezien manlief vreselijke hoogtevrees heeft en hij een ruzie met de hele straat, de hele familie en alle toevallige voorbijgangers riskeert als hij mij in deze ´gezegende staat´ de ladder op laat klimmen.

Dus, uitendelijk had ik nog makkelijk 1,5 uur kunnen slapen. En echt, ik ben blij dat het gedaan is maar pffff ik ga bijna snappen dat mensen het contact met de schoonouders verbreken.

Oh... en dan heb ik ook nog een moeder die manlief gaat bellen omdat ik niet binnen 5 seconden een smsje terugstuur. Hoogzwanger zijn is flink vermoeiend!