Morgen alweer 18 weken zwanger en gisteravond de zoveelste mijlpaal bereikt: de eerste keer een schopje voelen! Zo grappig. Ik had echt zoiets van... he, wat is dit? en het kon niet andes of het was een schopje. Hij deed z'n kunstje nog een keer en toen was het echt wel duidelijk een klein mini-schopje van een nog niet zo sterk babietje!
Verder gaat het best goed. Vandaag zelfs weer naar mijn werk gefietst. Noodgedwongen eigenlijk want ik had manlief met de auto naar zijn werk gestuurd omdat ik in de buurt moest werken, op loopafstand. Alleen werd ik gebeld of ik ivm een crisis-clientje naar het hoofdgebouw wilde komen dus ik op de fiets... toch zo'n 12 km dus bij elkaar zowat 25 km gefietst vandaag. Vroeger draaide ik mijn hand er niet voor om, je weet wel, in de tijd dat ik nog fitnesste en hard ging lopen, maar sinds mijn zwangerschap ben ik zo actief niet meer. Maar het ging best goed, ik ben zelfs niet flauwgevallen, hoewel ik nu wel een zere kont heb en ik was wel moeoeoeoeoe bij thuiskomst dus lekker rustig aan gedaan in plaats van schoonmaken want gisteren had ik zo'n opruimwoede en schoonmaakwoede. Nu is het weer gezakt gelukkig, het begon eng te worden.
Verder... verslaving van frikadellen, kaassouflees, salmiaklolly's, melk en ja hoor... ook gerust allevier tegelijkertijd haha.
Vergeetachtigheid, rugpijn en opstipatie is mij ook niet vreemd.
Nogal last van mijn buik. Ik denk bandenpijn en buikspieren die uit elkaar gestrokken worden, althans zo voelt het.
Maar verder gaat het best goed. Zolang het hier bij blijft kan ik het allemaal met liefde dragen!!
reacties (0)