Pfff, wat een hoop veranderingen ineens.
Een maand geleden dacht ik nog dat het allemaal nog een hele poos ging duren voordat wij met een icsi behandeling zouden starten, een week geleden dachten wij dat we over 4 weken in turkije zouden zitten voor een icsi behandeling....
Deze week hebben we zo;n domper gehad waar ik niet teveel over wil schrijven maar het brengt zoveel stress en veranderingen voor ons mee, dat ik met tranen in mijn ogen en na veel praten met mijn partner, human first heb gemailt om de behandeling uit te stellen.
Ik denk dat het heel belangrijk is dat we zelf de rust in ons lijf hebben om dit allemaal te ondergaan. Ons hart zegt gaan, maar ons verstand zegt stel het even uit. En ga straks, uitgerust dit avontuur aan.Zoveel gedachten gaan door mijn hoofd: Stel dat ik zwanger raak, heb ik dan niet teveel stress omdat 'alles' tegelijk komt, en stel dat ik deze poging niet zwanger raak, geef ik de stress dan niet de schuld???
Ik heb een hele lieve email terug gehad met veel begrip, ik heb hun precies verteld wat er allemaal is gebeurd en ze waren met ons eens en denken dat we er goed aan doen, die behandeling komt er wel, zei ze. We gaan ons nu eerst concentreren op wat moet.
Zo...zijn jullie weer even op de hoogte...
Liefs
reacties (0)