Hoi meiden,
Vannacht om 01.58 uur is dan eindelijk onze zoon Jayden geboren :-). Het was een pittige bevalling en het ging erg snel, maar gelukkig gaat nu alles goed met me. Ben natuurlijk nog erg moe, maar dat lijkt me vrij logisch.
Gisterochtend zijn om 07.45 uur mijn vliezen gebroken. 's Avonds voelde ik bijna geen beweging meer, waarop de vk me om 21.30 uur naar het ziekenhuis stuurde voor een ctg. Tijdens de ctg had ik blijkbaar al om de 6 of 7 minuten weeën, maar daar heb ik weinig van gevoeld. Eenmaal thuis, om 22.30 uur, begon ik langzaamaan wat weeën te voelen. Om 23.45 uur heb ik de vk gebeld, omdat de weeën om de 4-5 minuten kwamen en steeds langer duurden. Ze was er rond 00.15 uur en om 00.30 uur gingen we met 5 cm ontsluiting naar het zh. Daar aangekomen heb ik heerlijk onder de douche gezeten, ooo...wat was dat heerlijk! Om 01.40 uur heeft ze me weer getoucheerd, toen zat ik op 7 cm, maar de weeën werden steeds erger en waren bijna niet meer weg te puffen. Om eerlijk te zijn raakte ik bij de laatste wee echt in paniek, omdat ik bijna geen lucht meer kreeg. Om 01.50 uur kreeg ik het gevoel dat ik moest persen, maar ik had 10 minuten daarvoor pas 7 cm ontsluiting. Na opnieuw te zijn getoucheerd, bleek ik om 01.55 uur op 10 cm te zitten en mocht gaan persen. Na wat voor mijn gevoel veel langer duurde (maar volgens het verslag heb ik echt maar 3 minuten hoeven persen), is om 01.58 uur ons mannetje geboren.
Omdat alle bedden in het zh blijkbaar vol waren, moesten we om 04.00 uur dus gewoon naar huis. We werden nog net niet weggekeken. Vond dat eerlijk gezegd wel erg raar. De verpleegster was superlief hoor en zij kon er natuurlijk ook niks aan doen, maar vond het wel vreemd dat je zo behandeld wordt. Vanmorgen om 08.30 uur was de kraamzorg er, wat een leuke vlotte meid zeg! Heel wat beter dan dat mens dat we bij Kayleigh hadden. Jayden had vandaag wel wat moeite om zich op temperatuur te houden en om te starten met drinken, maar dat lijkt nu gelukkig beter te gaan.
Kayleigh had vandaag een kinderfeestje en toen ze thuiskwam was ze natuurlijk helemaal geobsedeerd door haar kleine broertje. O wat is ze een trotse zus en wat wil ze graag helpen. Zo lief om te zien :-).
Ik ga zo maar gauw mijn bedje opzoeken, want begin nu toch wel moe te worden. Ik wil jullie bedanken voor alle steun die ik van jullie gehad heb tijdens de zwangerschap! Als ik een beetje opgeknapt ben, ga ik weer lekker alles bijlezen :-).
xxx
reacties (0)