Vanochtend zijn we naar de eerste 2 van de 3 basisscholen gaan kijken voor Kayleigh. Nummer 1 was een montessorischool, waar we allebei een heel goed gevoel bij hebben. Vriendelijke directrice, nette overzichtelijke school en ondanks dat de meeste kinderen met andere dingen bezig zijn in de klas, was het erg rustig. De onderwijsvorm spreekt ons ook erg aan.
Nummer 2 was een jenaplanschool. Jeeeee...wat een verschil zeg! Een juf die de rondleiding geeft die absoluut niet uit kan leggen (ik was na de eerste 5 minuten mijn interesse al kwijt) en de school en het onderwijssysteem kwam op ons erg rommelig over. We waren er dus al vrij snel uit dat hem dat voor ons niet gaat worden.
Vrijdag nog naar een andere school kijken en dan gaan we daarna besluiten waar we Kayleigh in gaan schrijven. Man...wat gaat het hard zeg pfff!
Vanmiddag ook nog een gesprek met de gyn gehad voor evt. andere medicijnen, omdat ik bij deze medicijnen zoveel last van de bijwerkingen heb. Ik kon kiezen tussen overstappen op Clomid (no way...dat wil ik nooit meer, daar waren de bijwerkingen nog veeeeeeel erger!). Dan zou ik ook een ander schema voor de terugplaatsing krijgen, waarvan de gyn dacht dat ik minder kans maakte om zwanger teworden. Nou...dan is de keuze snel gemaakt natuurlijk... Geen Clomid dus...
Ook kon ik kiezen voor een ander medicijn, maar daar hadden ze bij ons in het ziekenhuis geen ervaringen mee. Nou is het ziekenhuis waar ik onder behandeling sta gespecialiseerd in vruchtbaarheidsbehandelingen, dus als zij geen ervaringen met dat medicijn hebben dan heb ik er niet zoveel vertrouwen in. Misschien onterecht, maar ik vertrouw op de kennis van mijn behandelend arts. Dus uiteindelijk toch maar besloten om door te gaan met de Estradiol.
Ik heb de gyn wel uitgelegd dat ik er zo van baal dat ik last heb van stemmingswisselingen, waardoor ik veel sneller uit mijn slof schiet (ook naar Kayleigh toe). Ze stelde voor dat ik opnieuw de cursus IVF en je gevoel ga volgen. Ik heb deze aan het begin van de IVF van Kayleigh ook gevolgd, maar toen heb ik er eigenlijk niet veel aan gehad. Vond het eigenlijk maar tijdverspilling om daar te zitten. Maar...nu is alles natuurlijk wel anders nu we een kleine meid hebben lopen, dus ik denk dat ik het toch nog maar een keer ga proberen. Al is het alleen maar voor haar, zodat ik beter leer om met die stemmingswisselingen om te gaan. Heb de folder mee, dus ga hem thuis nog maar eens op mijn gemak doorlezen.
Verder moet ik zeggen dat er weer aardig wat kwaaltjes op komen zetten, maar goed...dat was de vorige keren ook zo en toen waren de testen ook negatief. Waarom duurt wachten toch zooooo lang pffff...
Nou, ik ga even tv kijken. Spreek jullie snel weer!
Xxx
reacties (0)