Lieve dames,
Gisteren (05-07-2011) om 15.21 uur is onze dochter Kayleigh geboren! Ze woog gisteren 3755 gram, dus het is een flinke dame :-). Maar oooo...wat is ze lief en mooi! We waren meteen op slag verliefd toen ze geboren was :-).
Gisteren moest ik om 06.30 uur naar het ziekenhuis bellen om te horen te krijgen of ik ingeleid zou gaan worden of niet. Het was erg druk en ik zou pas om 09.00 uur voor de controle verwacht worden. Toen ik aangaf dat ik ons meisje eigenlijk sinds de avond ervoor niet meer gevoeld had, moest ik meteen komen voor de onderzoeken. De ctg was goed en de ontsluiting was nog steeds maar 2 cm. Omdat ze het vermoeden hadden dat het vruchtwater aan de lage kant was, besloten ze gel in te brengen om de ontsluiting wat meer te stimuleren.
Om 12.00 uur werd ik opnieuw getoucheerd en toen bleek ik nog steeds maar 2 cm te hebben, maar de baarmoeder was wel helemaal verstreken. Ze besloten om 12.30 uur mijn vliezen te gaan breken. Vanaf toen is alles in een sneltreinvaart gegaan pfff (en het vruchtwater was ruim voldoende :-))! Om 13.15 uur had ik behoorlijke pijn (de GeboorteTens hielp wel wat, maar ik was volgens de verpleegkundige echt in een weeënstorm terechtgekomen...) en wilde ik echt graag een ruggeprik. Omdat de verloskundige en de assistenten het heel druk hadden (ik was de 4e bevalling van die dag...) kwamen ze pas om 14.00 uur kijken voor de medicatie. Toen bleek dat ik al volledige ontsluiting had! Ze hadden niet verwacht dat ik binnen 1,5 uur van 2 cm naar 10 cm gegaan zou zijn, dus medicatie werd niet meer toegepast. Ja...ik kon nog kiezen voor een pompje maar de verpleegkundige heeft me omgepraat en gezegd dat ik het hartstikke goed deed en dat ze me er wel doorheen zouden slepen (dat pompje mocht ik toch nog maar een kwartiertje gebruiken). Nou...dat hebben ze echt gedaan. Ik had gigantische persdrang, maar mocht niet persen omdat haar hoofdje nog niet helemaal goed lag. Ik kon het echter echt niet meer inhouden en moest wel persen pfff... Toen ik eindelijk groen licht kreeg om te persen ging het allemaal heel snel, alleen merkte ik wel dat ik vaker in ademnood kwam. De conditie van Kayleigh ging wat achteruit en ik zag de prik voor de knip al aankomen. Ik mocht nog 2 keer zelf proberen te persen en anders zouden ze de knip (die ik nou net niet wilde...) toch gaan zetten. Gelukkig was ze er na de laatste keer persen voor de prik uit :-). Het was dus een erg snelle bevalling (uiteindelijk was ze er binnen 3 uur), maar wel ontzettend heftig. Echter...toen ze eenmaal op de buik lag was alle pijn snel vergeten :-)! Wat hebben we toch een mooi wondertje op de wereld gezet! Patrick was ontzettend trots op me en hij en de dames van het zh hebben me er echt doorheen gesleurd, wat een schatten waren dat! Gelukkig is ze helemaal gezond en de kinderarts is nog naar het voetje komen kijken, maar volgens hem is het echt geen klompvoetje maar een dwangstand (bedankt dame van de pretecho...). Nog meer geweldig nieuws dus :-)! We moeten het nu goed masseren, maar het zou binnen een paar dagen rechter moeten staan. We houden het goed in de gaten en mocht het begin volgende week toch niet verbeterd zijn, maken we gewoon nog even een afspraak met de kinderarts zodat hij er toch nog even naar kan kijken.
Na wat gegeten, gedoucht en geplast te hebben mochten we om 18.00 uur naar huis. De kraamzorg kwam nog even om de 1e nacht door te spreken en ook die is supergoed gegaan! Gisteren heeft ze om 16.30 uur haar 1e flesje gehad en gisteravond wilde ze niks meer eten. Vannacht om 02.30 uur begon ze wat geluid te maken en toen heeft ze haar volgende flesje pas gehad. De kraamzorg had ook gezegd dat we niks moesten forceren, dus dan doen we dat ook niet. Ik had van tevoren wel gezegd dat ze lekker in haar eigen bedje zou gaan slapen, maar we hebben nu toch besloten om haar voorlopig nog even in de wandelwagen bij ons op de slaapkamer te houden. Dat vind ik toch een wat prettigere gedachte. Aan het eind van de week zullen we eens kijken of we haar in haar eigen bedje gaan leggen. Ik dacht nl. dat je haar dan extra zou verwennen en haar gewend zou maken aan het feit dat ze bij ons zou liggen, maar dat kon volgens de kraamzorg pas na 5 maanden gebeuren. Maar goed...om 04.00 uur had ze het gehad met slapen en toen hebben we haar maar even lekker in bed gepakt (uiteraard op het voedingskussen, zodat we niet bovenop haar konden rollen :-)), waarna we allemaal nog even hebben kunnen slapen :-). Dacht dat we daarover wel commentaar zouden krijgen van de kraamzorg, maar juist helemaal niet! Als we er maar voor zorgden dat ze boven het dekbed lag en dat was ook zo.
Al met al heeft ze het de 1e dag supergoed gedaan en is ze een ontzettend tevreden, lief en rustig meisje! We zijn er echt trots op! Ik ben ook trots op Patrick die haar verzorgt alsof ie nooit wat anders heeft gedaan! Het gaat hem echt supermakkelijk af (veel makkelijker dan dat het mij afgaat...). Uiteraard heb ik ook een paar fotootjes op BB gezet :-). Nu ga ik maar weer even liggen, want ik mocht bij uitzondering naar beneden maar moest me wel rustig houden...
Ik wil alle dames die op het punt staan te bevallen heel veel succes wensen, de dames die zwanger zijn wil ik een heeeeel fijne zwangerschap wensen en de dames die (helaas) nog steeds op het wachtbankje zitten wil ik ook heel veel succes wensen (ik duim voor jullie dat het snel raak mag zijn). Natuurlijk ga ik, zodra ik me weer wat beter voel, jullie berichtjes allemaal lezen, maar ik ga nu eerst even lekker genieten en goed uitrusten.
reacties (0)