Gesprek kinderarts en echo

Hoi dames,

Vanmiddag om 12.30 uur hadden we het gesprek met de kinderarts. Het was een ontzettend aardige man, die alle tijd nam om onze vragen te beantwoorden. In eerste instantie schatte hij de kans op een klompvoetje bij ons ukkie op minder dan 50%, maar na het beantwoorden van een aantal vragen schatte hij de kans zelfs op minder dan 10%. Dit i.v.m. de erfelijkheid en omdat ze verder geen afwijkingen hadden gevonden en omdat ze dit eigenlijk al op de 20-wekenecho hadden moeten kunnen zien. Hij gaf ons uiteraard geen garanties, maar het was toch wel een behoorlijke opluchting dat de kans al zo'n stuk geslonken was! Het bleef natuurlijk wel een feit dat haar voetje niet goed staat. Toen zei mijn man dat hij hypermobiel is. Dit houdt in dat zijn spieren en pezen te lang zijn, waardoor hij dingen kan overstrekken. Zijn broer heeft dat ook en de kinderarts vond het toch wel heel belangrijk om te weten, omdat dit erfelijk kan zijn. Het is dus heel goed mogelijk dat ons meisje dit ook heeft. Nog steeds niet leuk natuurlijk, maar wel een heel stuk makkelijker te behandelen dan een klompvoetje. We moesten er wel rekening mee houden dat ze in het begin in het gips zal moeten, maar goed...so be it! Verder heeft hij me nogmaals gezegd dat ik nu wel echt in het ziekenhuis moet bevallen (maar dat wilde ik toch al), omdat er wel meteen een kinderarts en kinderorthopeed naar moeten kijken. Hij zei ons ook dat in ons ziekenhuis de beste kinderorthopeed uit de regio werkzaam is, dus dat is ook wel een hele geruststelling!

Daarna hadden we onze echo gepland staan. Via een lief BB-dinnetje hier waren we op Baby Image gewezen, want jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik nooit meer naar die heks van onze pretecho toega. Om 16.30 uur waren we aan de beurt. Wat een schat van een mens zeg! We hadden het verhaal aan haar uitgelegd en ze vroeg ons om niet te zeggen om welk voetje het ging. Ze keek naar het rechtervoetje en dat was volgens haar goed. Wij zo: uhhh...nee, de andere echoscopistes hebben ons allebei gezegd dat het rechtervoetje een afwijking vertoont. Waarop zij antwoordde dat dat net toch echt recht stond. Toen ging ze weer kijken en was het weer verdraaid. Nog een paar keer gekeken en dit herhaalde zich: rechtop, gedraaid enz. Het andere voetje deed eigenlijk precies hetzelfde, waardoor zij behoorlijke vraagtekens zette bij de diagnose klompvoetje. Ze zegt nl. dat als het een klompvoetje is, ons meisje haar voeten helemaal niet zo goed zou kunnen bewegen. Helemaal uitsluiten kan ze het natuurlijk ook niet en mocht het wel een klompvoetje zijn, dan heeft ze het aan allebei haar voetjes en in een hele lichte vorm. Maar ze verwachtte het eerlijk gezegd niet. Ook zij zei dat er wel een afwijking aan de voetjes te zien was, maar ze vermoedde zelf ook dat het meer met de hypermobiliteit van mijn man te maken heeft. Ook zei ze, net als de kinderarts, dat een klompvoetje eigenlijk altijd bij de 20-wekenecho opgemerkt wordt. Dit was niet het geval. We hebben nu ook een paar echo's meegekregen, waaronder 1 van een normale voetstand. Ik zal ze morgen wel even op BB zetten.

We zijn dus erg opgelucht naar huis gegaan. We weten natuurlijk dat het nog steeds een klompvoetje kan zijn, maar nu die kans behoorlijk gereduceerd is brengt dit wel wat rust in mijn hoofd. Voor een definitieve uitslag zullen we toch echt moeten wachten tot na de bevalling, maar ik zie het wel een heel stuk positiever in nu.

Ook adviseerde ze ons nog om een klacht in te dienen tegen die echoscopiste in het ziekenhuis die die rotopmerking maakte, want ze vond dit echt niet kunnen.

Zo dat was het weer...ik zal morgen de echo's plaatsen!

xxx