Terug van vakantie en hoe het nu gaat

Hoi dames,

Ik ben weer terug van vakantie. Een vakantie met de nodige ups en downs na het nieuws van vorige week dat ons meisje een afwijking aan haar voetje heeft. Uiteindelijk zijn we met meer vragen bij de kinderarts weggegaan dan dat we gekomen zijn en ik ga woensdag tijdens de controle bij de vk ook zeker aandringen op nog een gesprek waarin ons uitgelegd gaat worden wat er nu allemaal gaat gebeuren. Het is voornamelijk de onwetendheid die het allemaal extra heftig maakt. Niemand kan je uitleggen hoe erg de stand van haar voetje nu is, terwijl dat toch op de echo goed te zien was en ze leggen je ook niet uit wat er nu straks gaat gebeuren. Het is natuurlijk fijn dat de kinderarts even tussendoor tijd voor ons heeft kunnen maken, maar ik wil toch wat meer duidelijkheid.

Uiteindelijk hield ik het niet meer uit en heb ik dinsdag de huisarts gebeld. De assistente wist me gelukkig gerust te stellen en zei me dat ze tegenwoordig zoveel aan een 'klompvoetje' (wat klinkt dat toch eng...) kunnen doen en ze er waarschijnlijk straks helemaal geen last van zal hebben. Het is alleen zaak er op tijd bij te zijn, nou dat zijn we volgens mij wel. Zij was het ook die me adviseerde een extra gesprek aan te vragen, zodat we weten waar we in het ergste en het gunstigste geval vanuit moeten gaan. Ook begon ze over aandoeningen die ze kunnen hebben die veel erger zijn dan dat van ons. Nou daar gaan mijn nekharen dan van overeind staan dat mensen bepalen wat voor aandoening erger is. Natuurlijk is dit te behandelen en zijn er ergere dingen, maar die zijn niet op ons van toepassing dus voor ons is dit net zo erg als iemand die te horen krijgt dat hun kindje bijvoorbeeld doof is. Op de lange termijn is het natuurlijk minder erg, maar op het moment dat je het te horen krijgt is voor iedereen de klap waarschijnlijk even hard. Ik bedoel hier dus niet mee te zeggen dat een hartafwijking ofzo niet minder erg is he? Hopelijk pakken jullie dit ook niet zo op. Maar goed...het is een lief mens, de assistente, dus ik heb maar wijselijk mijn mond gehouden.

Ik kan nog steeds niet met mijn verstand bij de opmerking van de echoscopiste dat ons meisje nu niet zo perfect en mooi wordt als we verwacht hadden. Ik vind dit echt zooo ontzettend lomp en die opmerking heeft me ook ontzettend gekwetst. Terwijl als ik de zo de foto's bekijk, we toch echt een mooie meid gaan krijgen. Als ik dan het filmpje zie waarin ze haar duimpje kwijt is dan smelt ik helemaal en ik kan dan ook niet wachten tot het juli is en ze eindelijk echt bij ons mag zijn.

Verder heb ik ook veel met oma erover gepraat. Natuurlijk zat ik weer even in mijn slachtofferrol, maar vind dat dat ook best mocht. Op de vraag waarom juist ons dit moest overkomen kreeg ik op zich wel een heel lief antwoord. Ze vertelde ons dat dit kindje bij ons wilde komen, omdat wij haar met dat voetje toch wel zouden accepteren en net zoveel van haar zouden houden als wanneer ze een normaal voetje zou hebben. Dat is toch lief of niet? Verder ben ik ook wel een beetje boos geweest op oma, omdat ze telkens zei dat alles goed was met ons meisje en dat nu toch niet zo bleek te zijn. Ze zei me dat het helemaal goed ging komen met dat voetje en dat ze het misschien eerder had moeten vertellen, maar dat ze niet wilde dat ik me nog meer zorgen zou gaan maken. Hoe boos ik af en toe ook ben, hoe lief zijn ze dan door zich er niks van aan te trekken en je je boosheid gewoon te vergeven? Verder heeft ze me wel gezegd dat ons meisje verder niks mankeert en dat ze straks gewoon met de andere kindjes mee kan doen. Dat is op zich wel een geruststelling, maar toch maar eerst even zien en dan pas geloven.

Verder zijn we op vakantie wel lekker wezen winkelen, natuurlijk alleen maar voor die kleine meid :-)! Omdat we dus geen schoentjes meer durven te kopen hebben we maar extra kleertjes gekocht hahaha! Nou wel allemaal iets grotere maten want van de kleine maatjes hebben we al zoveel.

Ik ga de foto's van de echo van de 15e eropzetten. Jammer dat ik niet weet hoe ik er een filmpje opkrijg, want die met dat duimpje is echt zoooo lief!

Ik ga ook langzaam maar zeker al mijn berichtjes lezen en zoveel mogelijk beantwoorden, maar aangezien het er meer dan 100 zijn kan het wel even duren hoor. Maar er komt echt een antwoord :-)!

xxx