Morgen start voorlopig laatste IUI

Morgenvroeg gaan we weer op naar de volgende IUI. Vol goede moed en met een opgelucht gevoel. Ik heb eindelijk de knoop doorgehakt: na deze maand stop ik er even mee. Hoe lang weet ik nog niet, misschien maar een maandje en misschien langer, maar ik ben er ontzettend opgelucht onder. Ik trek het gewoon simpelweg niet meer om iedere maand die bijwerkingen van de clomid te hebben en ik ben ff klaar met dat gehannes aan mijn lijf...

Stiekem hoop ik er wel op dat het deze maand raak is. De vorige keer dat ik even wilde stoppen was ik immers zwanger. Maar als het niet zo is, is het ook prima. Om het even heel hard te zeggen: ik kan er niet meer wakker van liggen. Het feit dat ik er nu zo over denk wil voor mij zeggen dat ik de juiste beslissing heb genomen, ook al was die niet makkelijk. Aan de ene kant denk ik: ik verspil nu allemaal tijd, maar van de andere kant denk ik: ik ben pas 30, die paar maanden maken ook niet meer uit. En als ik aldoor geïrriteerder en gestresster raak als ik weer naar dat ziekenhuis moet, werkt dat ook niet in mijn voordeel.

Zo...ik heb het weer even van me afgeschreven. Tot de volgende blog!