Schrik en hoop houden

Lieve allemaal,

Nadat we afgelopen weken uiteindelijk blij durfden te zijn met onze zwangerschap (eindelijk de eerste meest onzekere periode van de eerste trimester voorbij) kwam eergisteren een onverwachts bericht dat ons kleintje een te trage hartslag heeft (70-100 x per minuut terwijl normaal 120-160 is).

De verloskundige heeft ons met spoed doorverwezen naar het ziekenhuis waar een nieuwe echo en de CTG werd gemaakt. Daarop konden we zien dat de hartslag fluctueerde tussen 70-100 en 140-160. Gisteren is een versnelde uitgebreide 20 wekenecho verricht in het ziekenhuis. Daaruit blijkt dat de hartslag inderdaad te traag is (70-72) maar volkomen regulair en constant. De bouw van het hartje wijkt niet van het normale af en de bloeddoorstroom is goed. Volgens de arts lijdt de baby op dit moment niet onder een dergelijke lage hartslag gezien de baby erg beweeglijk is en de groei van alle organen precies overeenkomt met het aantal weken van de zwangerschap.

Ondanks de laatste geruststellende berichten blijft onze situatie spannend en onzeker. 

Er volgen extra controles bij de gynaecoloog en mijn eigen verloskundige en er  is bloedonderzoek verricht  naar de aanwezigheid van antistoffen (wat een verklaring zou kunnen zijn van een te lage hartslag van de baby). We hopen dat dit fenomeen zich spontaan herstelt (dat behoort tot de mogelijkheden) of dat we tenminste binnenkort meer duidelijkheid zullen krijgen. Volgende week hebben we een telefonisch consult met de gynecoloog wat betreft de uitslag van het bloedonderzoek, en 26-4 opnieuw een uitgebreide echo bij de gynecoloog, en wekelijks een echocheck bij mijn verloskundigepraktijk. Zelf proberen we hoop vast te houden en geloven in ons kleintje!

Groetjes,

Lina.