Wat een jaar

Dit was een jaar vol gebroken nachten. Op eigen benen staan. Hulp kunnen vragen. Eenzaamheid omdat ik geen oppas had om af en toe was sociaal te doen als alleen wonende ouder. In het reine gekomen met het verleden met mijn ex☆.. om moeder te zijn van 3 kinderen en twee vaders met een vriend die ook twee lieve kinderen heeft.
Ik ben net gaan samenwonen in een nieuw huis voor ons allemaal en dat geeft ook veel uitdagingen.

☆ natuurlijk heb ik 4 zware jaren achter de rug met mijn ex. Maar wonderwel kan ik oprecht vriendschappelijk naar mijn ex kijken en ik zie nu in dat gedeelte van hem dat mij pijn deed kan mij nu niet meer pijn doen omdat die gelegenheid zich niet vaak voor doet.
Het is goed zo. Ik ben er ook achter gekomen dat mijn gedachtenpatronen en karakter nooit zou kunnen samenleven met de zijne.
Ik ben complex. Echt waar.

Wat ik een groot verlies vind is het niet leven met een traditioneel gezin. Het missen van de kinderen in de weekenden. Sinds kort ook de kleinste die nu een jaar is geweest
En dat ik nu een gezonde relatie heb met een man waarmee ik geen traditioneel gezin kan vormen maar wat wel goed was uitgepakt.

We leren elkaar steeds beter kennen, ook tijdens de momenten dat we onze kinderen samen opvoeden of tijdens het verbouwen en klussen. Het is zorgen voor elkaar en met elkaar. Wel eens een misverstand of meningsverschil wat ik ook rot vind. Het is nog steeds wennen voor me, zo'n normale en liefdevolle relatie.
Maar een samengesteld gezin is wat we zijn geworden zonder kinderen van ons beide.
We zijn leuk en goed met kinderen, ookal zeg ik het zelf.
We geven ze een stabiel huis en hebben beide een goede baan om ze dadelijk een goede start te geven. Niet dat dat een prio is met een groot gezin van 5 kinderen maar het is fijn dat dat kan.

Mijn jongste is een heerlijke baby geweest en nog steeds een makkelijke dreumes. Mijn dochter is een makkelijk en evenwichtig kind van 4, mijn zoon is een intelligente maar sociaal minder vaardige jongen
Hij is complex, een beetje zoals ik misschien, in ieder geval is er altijd al iets geweest om hem en deze verandering heeft me 3 stralend en enthousiaste kinderen gegeven of gebleven.
Bij mijn partner heb ik een jongen van 8 en een jongen van 12 die net op het vwo zit om ook week op week af van te kunnen genieten.