Leren van de zwangerschap te genieten

Het is mijn doel geworden om van deze zwangerschap te leren genieten. Ons meisje bleek niet goed genoeg te groeien tijdens de 20 weken echo. De woorden van het valt nog wel mee, jullie komen in aanmerking voor een vervolg onderzoek in het universitair ziekenhuis. Denken jullie er maar even over na. Dat leek ons niet heel ernstig, niet leuk, maar ook niet ernstig. De volgende dag belde de verloskundige, zij had ons al doorverwezen en waarschijnlijk volgende week een extra 20 weken echo. GUO heette dat geloof ik. En de dag erna werden gebeld dat we een dag later verwacht werden. 

We zijn flink in de stress geschoten, een infectie of een slecht werkende placenta? Van alles spookte door mn hoofd. Ik ervaar al de hele zwangerschap vrij veel stress en kan me totaal niet overgeven aan de moeheid die ik voel. Ook laat mijn eet patroon af en toe de wensen over. Wat voelde ik me schuldig en wat hoopte ik dat alles mee zou vallen.

En dat viel het gelukkig, het viel allemaal nog wat mee, de baby is inderdaad klein maar de dokter noemde het een variatie op normaal. Ik moet nog wel terug komen want ze gaan het in de gaten houden. Ondertussen probeer ik mijn rust te nemen en stress kwijt te raken. Door het ijzertekort ben ik elke dag moe. Een vies leeg gevoel van moeheid. Ik slik al zeker 4 weken ijzertabletten en het lijkt wat beter te worden want ik ben niet meer duizelig en zie geen sterretjes meer als ik te snel op sta en soms heb ik ook weer een gezonde kleur. Het gaat de goede kant op. 

Ik vind het zo moeilijk om te genieten, sommige mensen genieten echt van hun zwangerschap ondanks de ongemakken. Ik vind dat echt heel moeilijk. Ik weet waar ik het voor doe, ik verlang zo naar dit kindje, ik heb het er ook voor over. Ik zou alleen ook dat geluksgevoel willen ervaren, heus niet de hele tijd, maar af en toe.