Zoooo in spanning.
Net een telefoontje gehad van me moeder. Ze gaan de kleintjes van me zusje met een uurtje halen. 26.5 dg zwanger is..God allemachtig, dit wens je toch niemand.
Het kleintje groeit niet meer mee en weegt rond de 750 gr. De grootste is geschat op 1250 gr. Er was nog een optie om een laser behandeling te ondergaan in Leiden. Maar het was grote kans dat de ader die dicht moest, de grootste zuurstof toevoer voor de kleinste baby zou zijn. Overleidingskans van 20 tot 75 %. Dat is wel een erg grote gok. Als ze nu de kindjes halen dan hebben ze een kans van 80 % om te overleven. Ik hoop met heel mijn hart dat ze het beide redden en wacht met spanning af wanneer mijn moeder me belt met nieuws.
Je leest er ook zo vaak over. Het overkomt altijd een ander en je hebt steeds weer zon medelijden voor die mensen met hun verhaal. En dan gebeurt het nu zo dichtbij. Ons leven staat op zijn kop. Ik wil het liefst meteen naar der toe, maar ik laat het van haar afhangen. Of ze wil dat ik vanavond kom. Mijn ouders deden meteen al moeilijk, want die gaan morgen..bla bla..en die willen eerst..WTF...kan mij dat schelen wie eerst is..Als ze behoefte heeft aan mij, dan ga ik...punt..Ik ga voor me zusje en niet voor de kindjes, want ik weet heus wel dat ik die de 1e dag niet te zien krijgt.
Als ze het maar halen..dan kijken we weer verder...3 maanden te vroeg..3 maanden nog ziekenhuis...pffff. heb nu al respect voor haar..die 2 weken van Liam op de ic vond ik verschrikkelijk en dan heb ik nog geluk gehad..zucht..Soms is het leven oneerlijk, soms is het leven hard, maar overal is een rede voor zeggen ze.., mag je mij vertellen wat in godsnaam de rede hiervan kan zijn, dat dit moet gebeuren..??'
Inmiddels zijn ze geboren hoor..Ze leven alle twee. 775 gr en 1090 gr. Verder weet mijn zusje ook nog niet hoe hun toestand is. Voor zover doen ze het goed. Hou jullie op de hoogte.
reacties (0)