hoi meiden,
even van mezelf afschrijven... De ongesteldheid zit er weer op sinds 2 dagen en gisterochtend weer de laatste clomid 50 mg ingenomen. Ga dus weer met volle moed verder, maar toch blijf ik onzeker, ik denk elke keer word het me dit jaar nog gegund? word ik ooit moeder? ja vast wel, maar ik wil zoooo graag een lief klein wondertje in mn buik hebben! ik ben echt een denker en denk over alles na, wat nou als het het komende half jaar nog niet lukt op de natuurlijke manier, dan iui oh daar heb ik zo geen zin in! ik ga maar weer hopen en duimen dat het deze ronde wel zo mag zijn, ben het ondertussen wel beu na bijna 1,5 jaar... ik weet dat er dames zijn die nog langer moeten wachten of hebben moeten wachten,maar het maakt me af en toe zo down. Vandaag op kraambezoek geweest bij een kennis, pfff wat had ik het zwaar vantevoren en was echt chagrijnig. Eenmaal daar de baby natuurlijk vast houden, wat genoot ik hiervan, maar toch diep van binnen steekt het en denk ik wanneer mag ik zo'n lief klein mensje van mezelf vast houden?! sorry dames van dit klaagblogje ,maar ik moest het even delen! We gaan gewoon verder met ronde 2! (we tellen nu de rondes vanaf dat we gestart zijn met de clomid.) duim duim duim......
Liefs!
reacties (0)