En dan...
En dan gaat het leven gewoon weer door.
De pijntjes neem je op de koop toe. De warmte helpt niet bij het lichamelijk herstel.
Mijn baas wel, gelukkig.
Toen ik meldde dat ik dinsdag weer wilde proberen te werken werd mij een halt toegeroepen. Niks ervan. Vrijdag kom je pas, met een halve dag. En dan kijken we wel hoe het gaat.
Het is ook raar om te merken dat, hoe overweldigend het verdriet ook is, je soms weer even "gewoon" moet lachen. En heel even niet denkt aan wat er is gebeurd..
Raar, hoe een mens in elkaar steekt.
Raar, maar ook mooi.
reacties (0)