Sorry


Goed. Als ik alle reacties op mijn vorige logje lees, schrik ik.
Ze komen op mij nogal boos over namelijk.
Maar ik bedoel dus niet dat er wat mis is met de mmm.
En ook niet dat ik niet heel dankbaar ben dat het kan.
En ook weet ik echt wel dat ik niet de enige ben.
Maar ik bedoel dat ik het een hele grote stap vind om te nemen. En dat ik dat eng vind. En dat ik bang ben.
En dat ik nu gewoon even boos ben op de wereld.
En natuurlijk weet ik dat ik zwanger kan worden, maar wat heb ik daar nu aan?
Ik sta nu met lege handen en sta op het punt een van de grootste stappen in mijn leven te zetten.
Ik vind al mijn gevoelens wel begrijpelijk. Boos, bang, verdrietig. Alsof ik faal. Als vrouw.
Maar als ik jullie reacties zo lees hebben jullie al deze gevoelens nooit gehad, en nemen jullie het mij bijna kwalijk dat ik ze wel heb.
Sorry dus. Ik zal er over op houden.

434 x gelezen, 0

reacties (0)


  • petraatje

    Het is juist goed dat je het er even allemaal uitgooit. Misschien zou je anders tegen hulp van buiten aan kunnen kijken? Misschien zou je het niet als falen moeten beschouwen. Je hebt gewoon een beetje hulp van buiten nodig, een zetje in de goede richting. (ik hoop niet dat ik je beledig met mijn antwoord, dat is niet de bedoeling). Iedereen heeft in zijn leven af en toe hulp nodig. Dat is geen schande en je wordt er volgens mij ook niet slechter van. Het is inderdaad best een grote stap en daar is moed voor nodig. Je had die moed al toen je het met de gyn hebt besproken. Nu heb je moed nodig voor de volgende stap in het traject. Ik hoop dat je die moed snel verzameld hebt en die grote stap kunt nemen. Zodat ik je dit jaar nog misschien hier tegenkom met een mooie vette ja achter het woordje zwanger hierboven, zodat ik je kan feliciteren.. Kop op meid. Ook ik leef heel erg met je mee!!

    Petra

  • astrid1970

    Blijf vooral lekker van je afschrijven! Ik lees je blogs altijd en leef ontzettend met je mee, ik vind het juist zo goed van je dat je je gevoelens zo goed onder woorden brengt. Ik vind je schrijfstijl gewoon leuk! Dus vooral doorgaan met schrijven! Wat de mmm betreft: daar kan ik niet over meepraten......ik heb een collega die al ruim 1,5 jaar probeerde zwanger te worden en is nu van de 5e IUI poging zwanger geworden. Misschien bied dit je een beetje hoop......Ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe. Ik begrijp je boosheid, teleurstelling in je lichaam en je angsten, maar ik denk dat je moet nagaan welke gevoelens sterker zijn: je angsten of de wens naar een kindje.......en als het het laatste is: Go for it!!!!! Het is absoluut niet mijn bedoeling om betweterig te zijn en ik weet dat ik makkelijk praten heb maar het is voor mijn gevoel: NU OF NOOIT! Zelf heb ik jarenlang getwijfeld of ik uberhaupt wel kinderen wilde, toen een vriendin me zei: joh, ik heb nog nooit iemand gehoord die spijt had van het kinderen krijgen maar wel van het niet krijgen of het niet proberen.........
    Nou ja, ik weet niet of je hier iets aan hebt, ik typ ook maar wat er in me opkomt. Ik wil je zo graag een hart onder de riem steken! Maar beloof me 1 ding: BLIJF SCHRIJVEN!

    Heel veel liefs en een dikke knuffel
    Astrid

  • Doppie14

    Je hoeft toch geen sorry te zeggen joh! Snap heel goed dat er van alles door je hoofd gaat. En dan erbij...... je bent zwanger geweest dus blijf je je denk ik af vragen waarom het niet gewoon nog een keer lukt. Zou ik hebben tenminste. En dat je je gevoelens op een blog zet is toch toppie! Ik vind dat je hier geen verstoppertje hoeft te spelen hoor. Juist op BB kun je lekker van je af schrijven vind ik. En dat moet je ook vooral blijven doen. Maar ik zou wel bellen als ik jou was meid..... baat het niet, schaden zal het inmiddels ook weinig of niet dan? Dikke knuf.

  • spuit11

    Alle begrip voor je boos zijn en alle andere gevoelens. Daar mag je je ook best aan toegeven. Dus sorry is niet nodig (vind ik). Maar na al die ellendige gevoelens komt er vast ook weer dat zonnetje en die gaat ook voor jou schijnen. Blijf vooral jezelf, daar heb je recht op!

  • irisn

    Ik had de reacties ook niet gelezen. Je bent af en toe wel heftig in je verwoordingen dat past bij je. prima

  • mama-happinez

    Natuurlijk ken ik die gevoelens ook, maar ik probeer je juist positief te benaderen en te helpen. Maar het komt soms anders over als je het leest. Een klein stemmetje zei ook altijd mij "kaat je kunt zwanger raken en hou je daaraan vast" Natuurlijk met vallen en opstaan en heel veel doorzettingsvermogen. Ook ik sta na bijna 3 jaar nog met lege handen.

    Soms kan het goed zijn als je op andere gedachtes wordt gebracht. Al blijft het altijd erg moeilijk om dat zo over te brengen op een ander.

    Maar ik wil je zeker in je waarden laten en heb heel veel respect voor je!! En sorry hoef je zeker niet te zeggen...... Het is jouw blog en daar mag jij je gevoelens beschrijven hoe jij dat wilt!!

  • azzie71

    Hooo lieffie! Jij hebt echt recht op jouw gevoelens. Alleen (ik spreek even voor mij zelf) ik vind het vervelend voor jou dat jij je zo voelt! En wil je alleen maar uit dat nare gevoel krijgen en meer naar de kant op laten gaan van oké de mmm is niet leuk maar ik ga ervoor. Meer naar de positeve kanten laten kijken dan naar de negatieve kanten van jou levensverhaal mbt een baby krijgen. Wij nemen (ik denk dat de rest daar ook zo overdenkt) jou helemaal niks kwalijk maar proberen jou er juist bovenop te krijgen. En ik, ja ik sta niet bekend om mijn taktische uitlatingen,(te veel recht door zee) dus bij deze mijn excusses daarvoor. Maar mijn reactie's zijn altijd goed bedoelt en uit een goed hart. Dus laat vooral je gevoelens los in je blogs op bb want daar is het voor. Dan proberen wij om jou er boven op te laten komen en je te steunen (al dan niet taktisch... ;-) ) Hele dikke kus