Tja

Tja, en dan? Dan zit je dus in zo'n dip en twijfel je.
Moet ik hier wel mee doorgaan?
Ik wil mijn oude ik terug. De ik die ik was voordat ik besloot een kindje te willen. De ik zonder al die hormonsters.
Ik weet niet of ik weer een maand vol spanning aankan
Ik weet niet of ik weer die teleurstelling aankan als ik ongesteld word.
Kortom, ik weet het niet.

399 x gelezen, 0

reacties (0)


  • irisn

    Wat een gedoe! Sterkte !
    Nu weet ik pas wat het betekent als mensen na twee jaar eindelijk zwanger zijn. Vroeger had ik het idee dat dit een min of meer vrolijke bedoeling was klussen enzo. en dan opeens .... leuk zwanger
    Nu weet ik beter.

    liefs Iris

  • mama-happinez

    Heel begrijpelijk dat je je zo voelt, ik heb die vraag ook regelmatig aan mezelf gesteld. Na 2.5 jaar 'bezig' zijn ga je die vraag wel eens stellen. Net wat muurbloempje zegt, geef niet op hoe moeilijk het ook issssss.

    Anders krijg je daar toch spijt van, nu kan het nog en het is niet voor de rest van je leven....
    Hoe denkt je man ervan? Hoe ervaart hij het? Kunnen jullie steun bij elkaar vinden?

    Wij kunnen je inderdaad een beetje steunen, en de praktijk is zo verdomd moeilijk.

    Het gebeurd wanneer je het totaal niet had verwacht, kijk naar mij xxxx

  • Trotse moeder van 3

    Ik heb zo met je te doen! Ik hoop dat je snel weer de positiviteit erin kan zien. Ik heb makkelijk praten dat begrijp ik heel goed maar ga eens lekker even een weekje weg met je man of weekend en klets eens over iets anders en geniet van het leven ... misschien dat het je weer even op zal laden. Probeer het uit je gedachten te krijgen en geniet even een tijdje. Misschien helpt het wel als je voor jezelf de keuze maakt om het de komende 4 maanden los te laten en dan van de zomer er weer aan te denken en wie weet helpt het wel om rust te vinden dit hoor je maar al te vaak. Succes met alles en ik denk aan je. Liefs

  • The3Ladys

    Die dip ken ik maar al te goed. Heb hem bij allemaal gehad. En zoals mn voorgangster zegt geef niet op. Want kijk naar mij hoe blij ik ben om alles gedaan te hebben. Ik twijfelde ook, maar ik had het gevoel als ik nu opgeef heb ik er niet alles aan gedaan. Tuurlijk is het zwaar loodzwaar zelfs maar als het gelukt is ben je reuze blij dat je door bent gegaan. Als je op het laatste niet meer door kan gaan omdat er geen hulpmiddelen meer zijn. Kan je wel voor jezelf zeggen ik heb alles gedaan wat er in mn vermogen lag om te doen.
    Maar alleen jij jij kan de keuze maken om te stoppen dat kan niemand voor je doen. En als je de keuze maakt om te stoppen en niet meer door te gaan is het echt jou keuze geweest en kan je ook niemand de schuld geven. Maar alleen jij kan die keuze maken. Wij kunnen alleen advies geven en je steun en toeverlaat zijn.

    Hele dikke warme knuffel
    Liefs
    m&mtjes en Bianc

  • trotse moeder van luca

    die dip herken ik !! .. geef het niet op
    je kijkt er misgien raar van op maar als je je er minder mee bezig houd dan lukt het meestal,was bij mij ok sterkte !! x